Week 47/48

Het was een drukke werkweek. Daarnaast heb ik op woensdagochtend nog meegekeken op de school in Ulefoss (dorpje hier paar km vandaan). De moeder van een groepsgenootje van Bjorn werkt daar namelijk en het leek mij leuk, handig, leerzaam en nuttig om eens op andere scholen te gaan kijken. Zij had toestemming gevraagd aan haar directrice en zo mocht ik tijdens haar creatieve les aanwezig zijn. Leuk en prima, overeenkomsten zowel mbt de leerlingen als haar collega's. Wellicht dat ik binnenkort ook een keer een dag mee kan kijken met een collega van haar op de basisschool (nu was het het voortgezet onderwijs gedeelte). Zo kan ik mijn kansen ook een beetje spreiden, hoewel ik voorlopig werk genoeg heb hoor hier op school!

mooi plaatje van Jacco

Het belangrijkste deze weken was natuurlijk de verjaardag van Jacco! En het bezoek van Bram uit Nederland! We hebben een goed en gezellig weekend gehad. De mannen hebben vele lp's gedraaid en wetenswaardigheden over muziek uitgewisseld. Ook zijn ze uiteraard nog even de bergen in geweest, zowel de Vardefjell (waar we vanuit de tuin op uitkijken) als de Luberg (stukje verder richting Drangedal)! Mooie plaatjes dankzij de sneeuw die gevallen is! Niet heel veel, maar genoeg om een mooi wit plaatje te creeren!

Knutselen voor papa...

Het is best fris geweest de afgelopen week. De mooie kleine raampjes van het trappenhuis laten dagelijks verschillende ijssterren zien aan de binnenkant. De temperatuur is daar dan ook niet zo heel erg aangenaam... extra snel de trap op en af dus!
De sneeuwpakken weer uit de kasten gehaald (voor Bjorn een nieuwe tweedehands gekocht een aantal weken geleden) en even lekker naar buiten om een frisse neus te halen. Op school doen ze daar trouwens ook niet kinderachtig over hoor! Slecht weer bestaat niet, wel slechte kleding... Kortom... hup! naar buiten!!!

In de doos die Jacco voor zijn verjaardag toegestuurd had gekregen van zijn ouders, zaten ook nog twee cadeautjes voor Bjorn en Lisa en voor mij lekkere chocolaatjes. Wat een verwennerij!
Aan de ene kant is het gek om 'zo ver weg' te zijn aan de andere kant lijkt de afstand niet zo heel groot (wat ook in de supermarkt te merken is). En het fijne van een bezoek aan Nederland is dat het contact dan vaak wel wat intensiever is doordat we blijven logeren. Ook voor Bjorn en Lisa was het weer heerlijk om opa boefie en oma Dienie en oma Janneke en Piet en de tantes weer even helemaal voor zichzelf te hebben. De eerste dagen weer terug hier is het wel wennen en is het gemis weer even duidelijk voelbaar. Maar als dan het 'gewone' leven hier weer in volle vaart door gaat, is het ook weer een soort van gewoon. Ik heb ook het idee dat Bjorn en Lisa hier heel prima mee om kunnen gaan, voor hen is dit ook wat ze 'gewend' zijn.
Wel was het vrijdag een soort open dag op de opvang waarbij alle opa's en oma's uitgenodig waren. Ik vind dat dan heel moeilijk, maar gelukkig zijn er meer kinderen waarvan geen grootouders aanwezig zijn en zijn de juffen heel alert en lief. Toch zijn dat voor mij wel van 'die' momentjes.



Ook afgelopen week een volle en drukke werkweek gehad. Elke dag school en 4 dagen naschoolse opvang. Vrijdag was het in Bø (stadje hier dichtbij) 'Black friday' en is Turhild (collega-vriendin) meegeweest om te helpen bij het aanschaffen van..... langlaufski's!!!!! En jawel hoor!!! zowel voor mezelf als voor Bjorn een complete set gekocht!!! Nu is het wachten op de sneeuw... wat er anderhalve week geleden gevallen was en in ijs veranderd was, is vannacht weggesmolten!

Vandaag werd in het dorp de kerstperiode ingeluid... kerstliedjes en kraampjes en uiteindelijk het 'aansteken' van de lampjes in de boom. Daarna in kringen rondom de boom lopen en zingen. Wij waren erbij... haha! Het dorp leeft wel vind ik, er is altijd wel iets te doen en daarbij is er ook een sterk gevoel van samen en welkom.

Komende week krijgt de school bezoek vanuit het Erasmus+ project, een grote groep leerlingen en docenten vanuit diverse Europese landen die een kijkje komen nemen. De afgelopen dagen stonden dan ook in alle klassen in het teken van opruimen en versieren...
Voor mij houdt het in dat ik elke dag diverse docenten vervang en van groep naar groep hop. Ik vind het prima. Weer een week elke dag school en 4 dagen naschoolse opvang...


Veel lieve groetjes en knuffels!!!

Week 44/45/46

Drie weken voorbij sinds mn vorige update! Jullie hebben nog wat te goed dus!

Op dinsdag 27 okt heeft Jacco de kids en mij naar de luchthaven gebracht. Alleen handbagage dus meteen door naar de 'douanepoortjes' (of hoe heten die dingen?). Daar mijn rugzak, mn koffertje en de twee rugzakjes van de kinderen door de scanner en wij zelf ook. Ging het poortje waar we door heen liepen af dus dat moest opnieuw, kwam ondertussen de man die de koffers 'bekeek' met mijn koffertje en de vraag of ik vloeistoffen bij me had... nee, zelfs geen tandpasta... Toen werd het even een wat rommelige situatie want Bjorn en Lisa waren ondertussen alweer door de poortjes gelopen maar ik stond nog de vragen van de beste jongeman te beantwoorden. Gelukkig kwam de dame van de 'persoonscontrole' aanbieden om de koffer aan de andere kant van de poortjes te openen... Ondertussen was Lisa al aan haar ontdekkingstocht begonnen... haha! Goed, wat bleek, ik had op het laatste moment toch nog een fles deo in mn koffertje gedaan, zo van 'ik zie wel of die mee mag', maar dat was ik vergeten. Mag dus niet... 

Daarna is het echt alleen maar super super goed gegaan! Bjorn en Lisa waren heel rustig, lief en luisterden super goed. Gelukkig is het heel kleinschalig op de luchthaven in Noorwegen, dat helpt wel enorm! Het vliegen vonden ze allebei heel leuk en de tas met speelgoed had ik net zo goed thuis kunnen laten. Hier hebben ze uiteindelijk de gehele vakantie niks, maar dan ook niks uit gebruikt!

Op Schiphol stonden mn zussen te wachten en samen hebben we frietjes gehaald en deze in de trein opgegeten. Ook dat vonden Bjorn en Lisa geweldig! Voor het eerst in een trein! En dan ook nog hun twee tantes erbij en nog friet ook! Het kon niet op! Uiteindelijk zijn we zonder vertragingen rond 19.30 bij mijn moeder aangekomen en na even gespeeld te hebben zijn ze moe en voldaan meteen in slaap gevallen. 

Het was zeker fijn om weer even in Nld te zijn. Eerst meteen in de tuin van ons verkochte huis aan de slag gegaan. Flink snoeien en winter klaar maken. Van alles regelen, rondom deze laatste maand en de daadwerkelijke verkoop (overdracht) die pas 4 dec is. We hoeven daar niet bij te zijn, de notaris heeft volmacht gekregen van ons om te ondertekenen. Ideaal dat dit zo kan! In principe had ik niet eens naar Nld hoeven komen, maar er waren nog wat dingen die ik in het huis wilde doen en er waren nog een paar laatste spulletjes. 

Samen met mn moeder, zussen en Mariette hebben we het huis van boven tot beneden helemaal schoon gemaakt! Waarna ik de kopers heb ontmoet en hen een rondleiding door het lege huis heb gegeven. Leuk om dit vrolijke jonge stel te mogen ontmoeten en hun enthousiasme over hoe schoon en 'leeg' het nu was, te kunnen zien. 

Aan de ene kant is het raar dat het nu niet meer ons huis is, maar zo voelde het toch al niet meer. We zijn nu alweer anderhalf jaar weg! Wel heel fijn dat dit nu eindelijk achter de rug is... geen gedoe meer! 

Bjorn herkende het huis overigens gek genoeg niet eens echt meer. Hij wist bijvoorbeeld zijn kamertje niet meer aan te wijzen! 

De eerste paar dagen heeft hij ook echt heimwee naar Noorwegen gehad! Hij bleef maar zeggen dat hij terug wilde naar papa en Noorwegen en zijn school. Hij kon nu ook niet meer zo gemakkelijk naar het Nederlands omschakelen als hij met kindjes in contact kwam (speeltuin bijvoorbeeld), dat ging van de zomer nog redelijk automatisch. Hij kan nog heel goed Nederlands hoor, hoewel de zins-opbouw en toonval al wel echt Noors is. 

Lekker naar het strand geweest en uitgewaaid op de zeedijk. Wat hebben we het ook getroffen met het weer! 

De dagen gingen wel weer heel snel voorbij, er zijn altijd meer mensen die ik zou willen bezoeken dan dat de tijd toe laat. 

En samen met Oma Janneke weer eens lekker zwemmen in het zwembad in Kruiningen! Dat was lang geleden! Lisa en Bjorn moesten beide even wennen maar als snel voelde Bjorn zich zeker en veilig en speelde hij echt zelfstandig! was erg leuk om te zien! Lisa vond het wel spannend allemaal. Hier in Noorwegen zijn ook wel zwembaden hoor, maar daar gaan we eigenlijk nooit naar toe.

Op zaterdag 2 nov heeft mn moeder ons weer naar Schiphol gebracht. Daar kwamen ook Magdalein en Huub nog even gedag zeggen en hebben we samen wat gedronken.
Om alle aangekochte spulletjes mee te kunnen nemen naar Noorwegen (alle deo's enzo) kon ik een koffer van mijn moeder meenemen. Daarna door de douane... wat een high-tec gedoe zeg! Moest in een soort roldeur kabine staan en dan gaat er een schijf voor en achter je heen en weer die dan een body-scan doet. Ik eerst, daarna de kids. Lisa echt heel stoer, ging precies zo staan als ik en met haar handjes omhoog. Geweldig!!! Terwijl Bjorn in dat scan geval stond moest ik op twee gemarkeerde voetjes gaan staan waardoor ik niet echt zicht meer had op Bjorn. Dat vond ik zo stom. Ik werd gefouilleerd en moest mn schoenen uit doen. Daarna moest Lisa er ook aan geloven en ook Bjorn. Tuurlijk, prima. Man, man, wat zijn we met z'n allen in een wereld van angst terecht gekomen! Goed, daar zou ik nog een heel apart blog over kunnen schrijven...
In ieder geval moest ik daarna alle bagage weer op zien te stapelen, bleek mn rugzak geselecteerd te zijn voor een nadere scan ofzo, prima jongens, ik wacht wel hoor, maar mag ik ondertussen wel mn schoenen terug dan... ja die daar... dank. Na alles eindelijk weer op orde te hebben, en nog steeds twee kinderen naast me te hebben, ging ik op pad naar de gate... eerst maar eens kijken wel gate nummer. Gelukkig hebben ze daar van die grote schermen voor. Had Lisa ondertussen bedacht dat ze het wel erg interessant vond om bij de andere roldeurkabines en tassen controles te gaan kijken. En niet naar mij kijken hoor! Met een opstandig meisje onder mijn armen, de koffer en tassen in de andere en ook Bjorn nog ergens, had ik al snel het idee dat dit m niet ging worden. Gelukkig stonden er van die handbagage karretjes! Toen werd het ruzie wie van de twee er op mocht zitten en wie moest lopen/staan... Heerlijk. Gelukkig hoefden we maar tot gate B36... de meest verre volgens mij?
Haha, nee dit klinkt heel ernstig allemaal en ja, ik kreeg het er wel verschrikkelijk warm van, vooral omdat het ook zo mega druk en groot is. Maar het viel reuze mee en was ook het enige moment dat ik mezelf even afvroeg waar ik eigenlijk mee bezig dacht te zijn. Daarna ging het allemaal weer van een leien dakje en hebben ze zich zo geweldig en uitzonderlijk goed gedragen dat ik zelfs complimenten kreeg van de stewardess! Het bizarre toeval wilde overigens dat een paar stoelen voor ons een Nederlandse moeder met drie kinderen zat, die een aantal jaren geleden naar Noorwegen verhuisd zijn en afgelopen zomer naar.... Lunde! En het meisje had mij herkend want ik had in haar groep ingevallen. Hoe klein is de wereld dan? Op de heenreis hadden we ook in hetzelfde vliegtuig gezeten zei het meisje. Grappig toch?
Gelukkig is de luchthaven in Noorwegen heerlijk klein en konden we de koffer al snel ophalen. Daarna door naar papa die op ons stond te wachten! Fijn om weer terug te zijn. De volgende dag meteen 'ons' bergje op. Het is wel wat kouder hier, maar wel aangenaam koud, hoe gek dat misschien ook klinkt.

De eerste sneeuw begint voorzichtig te vallen op de Lifjell (de sneeuw is nog niet te zien vanuit ons huis hoor).

De afgelopen twee weken heb ik alweer bijna elke dag ingevallen op school (voornamelijk assistent uren) en ook de komende week zit al behoorlijk vol. Ik vind het prima zo!