Laatste bericht

Tja, hoe zal ik beginnen en hoe zal ik schrijven wat er de afgelopen weken gebeurd is. Dat vind ik lastig. Daarbij denk ik ook dat het voor velen van jullie heel onverwacht komt en wellicht ook niet te begrijpen is. Op mijn blog schreef ik uiteraard over alle leuke dingen die we deden en meemaakten. En dat was ook echt zo. Maar ergens ben ik mij het afgelopen jaar gaan realiseren dat ik mij niet meer prettig voel in de relatie, dat mijn gevoel veranderd is, dat ik veranderd ben.
Dat maakt dat ik drie weken geleden de moeilijke beslissing heb gemaakt bij Jacco weg te gaan. Ik kan niet beschrijven hoe de afgelopen weken geweest zijn, zeker ook met de feestdagen erin. We hebben beide veel verdriet en met ons ook onze ouders, zussen en hechte vrienden. Ik snap dat er nu veel vragen opkomen, die wil ik ook gerust beantwoorden, maar niet hier op dit blog.

Voor ons is er nu een eind gekomen aan de droom en de gezamenlijke toekomst die we in gedachten hadden. We willen wel beide hier in Noorwegen blijven wonen en in eerste instantie zal Jacco in ons huurhuis blijven en ben ik dus op zoek naar andere woonruimte, hier in het dorp.

Dit blog was voor mij een manier om uiting aan de verwezelijking van de droom te geven. Vandaar dat dit bericht het laatste bericht zal zijn.

In deze dagen horen eigenlijk de standaard "fijne feestdagen en gelukkig nieuwjaar" wensen... ik hoop dat jullie begrijpen dat het voor mij niet echt haalbaar was de afgelopen dagen om dit te sturen. Wat uiteraard niet wil zeggen dat ik jullie dit niet gun! Ik wens iedereen juist heel veel goeds en moois toe voor komend jaar. Alleen klinkt en voelt dat zo raar om nu uit te spreken of te schrijven. De kerstkaartjes en berichtjes die we gekregen hebben zijn mij zeker tot steun geweest, dank daarvoor!

Week 49

Deze week uiteenlopende weersbeelden... zo zien we de besneeuwde toppen van het lifjell gebergte vanuit ons keukenraam, zo ligt er de volgende morgen ineens ook een klein laagje sneeuw in eigen tuin, om vervolgens weer te smelten wat dan weer bevriest en de wegen dus in ijsbanen omdoopt. Zon, regen, wind, sneeuw... we hebben het gehad deze week! De mooie hoge kerstboom die op zaterdag lampjes had gekregen in het dorp, bleek niet bestand tegen de harde wind en was in de nacht van zondag op maandag omgevallen. De lampjes deden het nog wel...

Zondag nog even met de kids naar het plein van de opvang gelopen en daar even lekker gespeeld. Echt heel fijn dat dit kan. Bjorn klaagde de gehele heenweg over zere benen (we waren lopend)... er zat hem duidelijk iets onder de leden... maandag en dinsdag is Lisa met koorts thuis gebleven en had Jacco zich op zijn werk afgemeld. Op woensdag was het mijn beurt om thuis te blijven en heb ik Bjorn ook thuis gehouden zodat hij wat bij kon tanken. Hij heeft geen koorts maar ziet er erg moe uit en loopt flink te snotteren. De opvang kost hem ook veel energie en op woensdag is zijn vaste 'op pad gaan' dag. Dat houdt een flink stuk lopen in en daar had hij even geen zin in. Ik vond het prima. 

De foto op de bank is trouwens van zondag toen we terug waren van het spelen op het schoolplein. Bjorn loopt nog steeds het liefst op blote voeten. 

Een volle week. Eigenlijk kwam het heel slecht uit dat ik me moest afmelden. Gelukkig hoefde dat ook maar voor een dag en kon Jacco de andere dagen thuis blijven. Op school bezoek van het Erasmusproject. Ik heb niet zo heel veel gemerkt van de buitenlandse gasten omdat dit zich voornamelijk in de bovenbouw heeft afgespeeld en ik de gaatjes in de onderbouw opvulde. Een volle werkweek en ook voor komende week staat elke dag weer gereserveerd voor school. Hoewel de donderdag nog niet officieel, maar wel een soort van 'onder voorbehoud'. 

Na deze volle week een rustig weekend. Veel thuis geweest en weinig actiefs gedaan. 

Wel was er gisteren een soort marktje/open dag bij een openlucht museum in Ulefoss. Daar hebben ze van die oude huisjes waar ze in de zomer regelmatig het vroegere leven nabootsen, tentoonstellingen, handarbeid, enz.. Ik was er nog nooit geweest dus het leek me wel leuk daar eens te kijken. Bjorn wilde wel mee. Nadat hij in het tweede huisje gevraagd werd of hij zin had in een appel met zo'n harde glazuurlaag te proeven, maar ik geen zin had deze te kopen, bleef hij volhouden dat hij toch wel een enorme honger had... ja, zelfs buikpijn van de honger! Gelukkig bevindt zich daar op het terrein ook een restaurantje, gerund door een Nederlands stel, dus zijn we gezellig wat gaan eten en drinken daar! Appeltaart met chocolademelk en appelsap. Echt heel leuk! En Bjorn deed dat zo super netjes! Hij straalde en glunderde zelf ook helemaal. 

Jacco was nog even een stukje wezen lopen na het avondeten. Dan is het echt helemaal donker. Bij de sluis een foto gemaakt van de wijk waar wij vanuit de keuken op uit kijken. Mooie foto.

Vandaag heb ik nog even een bergwandeling gemaakt. Het regende een klein beetje toen ik begon aan de tocht maar dat maakte het ook wel weer mooi en bijzonder. Dit keer een rond wandeling met daarin dus een bergtopje verwerkt. Was leuk en heerlijk om weer even iets actiefs te doen. Nu Jacco elke dag met een collega mee kan rijden en ik dus heel fijn de auto kan gebruiken, komt er van beweging weinig meer terecht. In Nld fietste ik elke dag naar m'n werk, hoewel dat geen wereld eindes waren had ik wel elke dag beweging. Een rondje hardlopen zie ik nu ook niet zitten hoor met de gladheid enzo. Maar hopen dat er snel een flinke hoop sneeuw komt die blijft liggen zodat ik kan gaan langlaufen (en hopen dat ik dat dan ook leuk ga vinden...)

Tot zover weer even de update... 

Fijne week allemaal!

Week 47/48

Het was een drukke werkweek. Daarnaast heb ik op woensdagochtend nog meegekeken op de school in Ulefoss (dorpje hier paar km vandaan). De moeder van een groepsgenootje van Bjorn werkt daar namelijk en het leek mij leuk, handig, leerzaam en nuttig om eens op andere scholen te gaan kijken. Zij had toestemming gevraagd aan haar directrice en zo mocht ik tijdens haar creatieve les aanwezig zijn. Leuk en prima, overeenkomsten zowel mbt de leerlingen als haar collega's. Wellicht dat ik binnenkort ook een keer een dag mee kan kijken met een collega van haar op de basisschool (nu was het het voortgezet onderwijs gedeelte). Zo kan ik mijn kansen ook een beetje spreiden, hoewel ik voorlopig werk genoeg heb hoor hier op school!

mooi plaatje van Jacco

Het belangrijkste deze weken was natuurlijk de verjaardag van Jacco! En het bezoek van Bram uit Nederland! We hebben een goed en gezellig weekend gehad. De mannen hebben vele lp's gedraaid en wetenswaardigheden over muziek uitgewisseld. Ook zijn ze uiteraard nog even de bergen in geweest, zowel de Vardefjell (waar we vanuit de tuin op uitkijken) als de Luberg (stukje verder richting Drangedal)! Mooie plaatjes dankzij de sneeuw die gevallen is! Niet heel veel, maar genoeg om een mooi wit plaatje te creeren!

Knutselen voor papa...

Het is best fris geweest de afgelopen week. De mooie kleine raampjes van het trappenhuis laten dagelijks verschillende ijssterren zien aan de binnenkant. De temperatuur is daar dan ook niet zo heel erg aangenaam... extra snel de trap op en af dus!
De sneeuwpakken weer uit de kasten gehaald (voor Bjorn een nieuwe tweedehands gekocht een aantal weken geleden) en even lekker naar buiten om een frisse neus te halen. Op school doen ze daar trouwens ook niet kinderachtig over hoor! Slecht weer bestaat niet, wel slechte kleding... Kortom... hup! naar buiten!!!

In de doos die Jacco voor zijn verjaardag toegestuurd had gekregen van zijn ouders, zaten ook nog twee cadeautjes voor Bjorn en Lisa en voor mij lekkere chocolaatjes. Wat een verwennerij!
Aan de ene kant is het gek om 'zo ver weg' te zijn aan de andere kant lijkt de afstand niet zo heel groot (wat ook in de supermarkt te merken is). En het fijne van een bezoek aan Nederland is dat het contact dan vaak wel wat intensiever is doordat we blijven logeren. Ook voor Bjorn en Lisa was het weer heerlijk om opa boefie en oma Dienie en oma Janneke en Piet en de tantes weer even helemaal voor zichzelf te hebben. De eerste dagen weer terug hier is het wel wennen en is het gemis weer even duidelijk voelbaar. Maar als dan het 'gewone' leven hier weer in volle vaart door gaat, is het ook weer een soort van gewoon. Ik heb ook het idee dat Bjorn en Lisa hier heel prima mee om kunnen gaan, voor hen is dit ook wat ze 'gewend' zijn.
Wel was het vrijdag een soort open dag op de opvang waarbij alle opa's en oma's uitgenodig waren. Ik vind dat dan heel moeilijk, maar gelukkig zijn er meer kinderen waarvan geen grootouders aanwezig zijn en zijn de juffen heel alert en lief. Toch zijn dat voor mij wel van 'die' momentjes.



Ook afgelopen week een volle en drukke werkweek gehad. Elke dag school en 4 dagen naschoolse opvang. Vrijdag was het in Bø (stadje hier dichtbij) 'Black friday' en is Turhild (collega-vriendin) meegeweest om te helpen bij het aanschaffen van..... langlaufski's!!!!! En jawel hoor!!! zowel voor mezelf als voor Bjorn een complete set gekocht!!! Nu is het wachten op de sneeuw... wat er anderhalve week geleden gevallen was en in ijs veranderd was, is vannacht weggesmolten!

Vandaag werd in het dorp de kerstperiode ingeluid... kerstliedjes en kraampjes en uiteindelijk het 'aansteken' van de lampjes in de boom. Daarna in kringen rondom de boom lopen en zingen. Wij waren erbij... haha! Het dorp leeft wel vind ik, er is altijd wel iets te doen en daarbij is er ook een sterk gevoel van samen en welkom.

Komende week krijgt de school bezoek vanuit het Erasmus+ project, een grote groep leerlingen en docenten vanuit diverse Europese landen die een kijkje komen nemen. De afgelopen dagen stonden dan ook in alle klassen in het teken van opruimen en versieren...
Voor mij houdt het in dat ik elke dag diverse docenten vervang en van groep naar groep hop. Ik vind het prima. Weer een week elke dag school en 4 dagen naschoolse opvang...


Veel lieve groetjes en knuffels!!!

Week 44/45/46

Drie weken voorbij sinds mn vorige update! Jullie hebben nog wat te goed dus!

Op dinsdag 27 okt heeft Jacco de kids en mij naar de luchthaven gebracht. Alleen handbagage dus meteen door naar de 'douanepoortjes' (of hoe heten die dingen?). Daar mijn rugzak, mn koffertje en de twee rugzakjes van de kinderen door de scanner en wij zelf ook. Ging het poortje waar we door heen liepen af dus dat moest opnieuw, kwam ondertussen de man die de koffers 'bekeek' met mijn koffertje en de vraag of ik vloeistoffen bij me had... nee, zelfs geen tandpasta... Toen werd het even een wat rommelige situatie want Bjorn en Lisa waren ondertussen alweer door de poortjes gelopen maar ik stond nog de vragen van de beste jongeman te beantwoorden. Gelukkig kwam de dame van de 'persoonscontrole' aanbieden om de koffer aan de andere kant van de poortjes te openen... Ondertussen was Lisa al aan haar ontdekkingstocht begonnen... haha! Goed, wat bleek, ik had op het laatste moment toch nog een fles deo in mn koffertje gedaan, zo van 'ik zie wel of die mee mag', maar dat was ik vergeten. Mag dus niet... 

Daarna is het echt alleen maar super super goed gegaan! Bjorn en Lisa waren heel rustig, lief en luisterden super goed. Gelukkig is het heel kleinschalig op de luchthaven in Noorwegen, dat helpt wel enorm! Het vliegen vonden ze allebei heel leuk en de tas met speelgoed had ik net zo goed thuis kunnen laten. Hier hebben ze uiteindelijk de gehele vakantie niks, maar dan ook niks uit gebruikt!

Op Schiphol stonden mn zussen te wachten en samen hebben we frietjes gehaald en deze in de trein opgegeten. Ook dat vonden Bjorn en Lisa geweldig! Voor het eerst in een trein! En dan ook nog hun twee tantes erbij en nog friet ook! Het kon niet op! Uiteindelijk zijn we zonder vertragingen rond 19.30 bij mijn moeder aangekomen en na even gespeeld te hebben zijn ze moe en voldaan meteen in slaap gevallen. 

Het was zeker fijn om weer even in Nld te zijn. Eerst meteen in de tuin van ons verkochte huis aan de slag gegaan. Flink snoeien en winter klaar maken. Van alles regelen, rondom deze laatste maand en de daadwerkelijke verkoop (overdracht) die pas 4 dec is. We hoeven daar niet bij te zijn, de notaris heeft volmacht gekregen van ons om te ondertekenen. Ideaal dat dit zo kan! In principe had ik niet eens naar Nld hoeven komen, maar er waren nog wat dingen die ik in het huis wilde doen en er waren nog een paar laatste spulletjes. 

Samen met mn moeder, zussen en Mariette hebben we het huis van boven tot beneden helemaal schoon gemaakt! Waarna ik de kopers heb ontmoet en hen een rondleiding door het lege huis heb gegeven. Leuk om dit vrolijke jonge stel te mogen ontmoeten en hun enthousiasme over hoe schoon en 'leeg' het nu was, te kunnen zien. 

Aan de ene kant is het raar dat het nu niet meer ons huis is, maar zo voelde het toch al niet meer. We zijn nu alweer anderhalf jaar weg! Wel heel fijn dat dit nu eindelijk achter de rug is... geen gedoe meer! 

Bjorn herkende het huis overigens gek genoeg niet eens echt meer. Hij wist bijvoorbeeld zijn kamertje niet meer aan te wijzen! 

De eerste paar dagen heeft hij ook echt heimwee naar Noorwegen gehad! Hij bleef maar zeggen dat hij terug wilde naar papa en Noorwegen en zijn school. Hij kon nu ook niet meer zo gemakkelijk naar het Nederlands omschakelen als hij met kindjes in contact kwam (speeltuin bijvoorbeeld), dat ging van de zomer nog redelijk automatisch. Hij kan nog heel goed Nederlands hoor, hoewel de zins-opbouw en toonval al wel echt Noors is. 

Lekker naar het strand geweest en uitgewaaid op de zeedijk. Wat hebben we het ook getroffen met het weer! 

De dagen gingen wel weer heel snel voorbij, er zijn altijd meer mensen die ik zou willen bezoeken dan dat de tijd toe laat. 

En samen met Oma Janneke weer eens lekker zwemmen in het zwembad in Kruiningen! Dat was lang geleden! Lisa en Bjorn moesten beide even wennen maar als snel voelde Bjorn zich zeker en veilig en speelde hij echt zelfstandig! was erg leuk om te zien! Lisa vond het wel spannend allemaal. Hier in Noorwegen zijn ook wel zwembaden hoor, maar daar gaan we eigenlijk nooit naar toe.

Op zaterdag 2 nov heeft mn moeder ons weer naar Schiphol gebracht. Daar kwamen ook Magdalein en Huub nog even gedag zeggen en hebben we samen wat gedronken.
Om alle aangekochte spulletjes mee te kunnen nemen naar Noorwegen (alle deo's enzo) kon ik een koffer van mijn moeder meenemen. Daarna door de douane... wat een high-tec gedoe zeg! Moest in een soort roldeur kabine staan en dan gaat er een schijf voor en achter je heen en weer die dan een body-scan doet. Ik eerst, daarna de kids. Lisa echt heel stoer, ging precies zo staan als ik en met haar handjes omhoog. Geweldig!!! Terwijl Bjorn in dat scan geval stond moest ik op twee gemarkeerde voetjes gaan staan waardoor ik niet echt zicht meer had op Bjorn. Dat vond ik zo stom. Ik werd gefouilleerd en moest mn schoenen uit doen. Daarna moest Lisa er ook aan geloven en ook Bjorn. Tuurlijk, prima. Man, man, wat zijn we met z'n allen in een wereld van angst terecht gekomen! Goed, daar zou ik nog een heel apart blog over kunnen schrijven...
In ieder geval moest ik daarna alle bagage weer op zien te stapelen, bleek mn rugzak geselecteerd te zijn voor een nadere scan ofzo, prima jongens, ik wacht wel hoor, maar mag ik ondertussen wel mn schoenen terug dan... ja die daar... dank. Na alles eindelijk weer op orde te hebben, en nog steeds twee kinderen naast me te hebben, ging ik op pad naar de gate... eerst maar eens kijken wel gate nummer. Gelukkig hebben ze daar van die grote schermen voor. Had Lisa ondertussen bedacht dat ze het wel erg interessant vond om bij de andere roldeurkabines en tassen controles te gaan kijken. En niet naar mij kijken hoor! Met een opstandig meisje onder mijn armen, de koffer en tassen in de andere en ook Bjorn nog ergens, had ik al snel het idee dat dit m niet ging worden. Gelukkig stonden er van die handbagage karretjes! Toen werd het ruzie wie van de twee er op mocht zitten en wie moest lopen/staan... Heerlijk. Gelukkig hoefden we maar tot gate B36... de meest verre volgens mij?
Haha, nee dit klinkt heel ernstig allemaal en ja, ik kreeg het er wel verschrikkelijk warm van, vooral omdat het ook zo mega druk en groot is. Maar het viel reuze mee en was ook het enige moment dat ik mezelf even afvroeg waar ik eigenlijk mee bezig dacht te zijn. Daarna ging het allemaal weer van een leien dakje en hebben ze zich zo geweldig en uitzonderlijk goed gedragen dat ik zelfs complimenten kreeg van de stewardess! Het bizarre toeval wilde overigens dat een paar stoelen voor ons een Nederlandse moeder met drie kinderen zat, die een aantal jaren geleden naar Noorwegen verhuisd zijn en afgelopen zomer naar.... Lunde! En het meisje had mij herkend want ik had in haar groep ingevallen. Hoe klein is de wereld dan? Op de heenreis hadden we ook in hetzelfde vliegtuig gezeten zei het meisje. Grappig toch?
Gelukkig is de luchthaven in Noorwegen heerlijk klein en konden we de koffer al snel ophalen. Daarna door naar papa die op ons stond te wachten! Fijn om weer terug te zijn. De volgende dag meteen 'ons' bergje op. Het is wel wat kouder hier, maar wel aangenaam koud, hoe gek dat misschien ook klinkt.

De eerste sneeuw begint voorzichtig te vallen op de Lifjell (de sneeuw is nog niet te zien vanuit ons huis hoor).

De afgelopen twee weken heb ik alweer bijna elke dag ingevallen op school (voornamelijk assistent uren) en ook de komende week zit al behoorlijk vol. Ik vind het prima zo! 

Week 43

Een week zoals andere zou ik bijna zeggen... haha!

Werken: invallen op school en op de naschoolse opvang. Weinig bijzonderheden daar. 

Op donderdag zowaar vrij! Ashild (moeder) van een klasgenootje van Bjorn is komen lunchen en daarna hebben we een korte bergwandeling gemaakt. Met haar ben ik al eerder op pad geweest. Was gezellig en leuk en vooral genieten van de frisse lucht. Echt herfst en de winter is al te voelen! 

Hoe kan zo'n boom nou toch zo groeien??? wonderlijke natuur krachten...

Op vrijdag is het gym voor de kleintjes. Vorige week waren we daar ook naar toe geweest. Erg leuk. 

De herfst geeft ook hier mooie kleuren aan bomen, en als dan de lucht ook nog zo mooi blauw is... 

Had de auto bij de garage gezet, die wordt morgen namelijk gekeurd (soort apk). Daarna lopend naar huis langs het kanaal. 

Kunnen jullie je nog die foto herinneren met die hoge waterstand? Die foto was vanaf de andere kant gemaakt en keek toen uit op het podium. Het podium zit daar links onder die zwarte palen met dat dak. Hier op de voorgrond zie je de aanlegsteiger van de kanaalboten. Op de foto van een paar weken geleden stond het water dus helemaal tot aan dat podium, best een groot verschil... 

Morgen oudergesprek met de juf van Lisa. Daarna tassen inpakken voor dinsdag en nog eventjes twee uurtjes werken op de naschoolse opvang.

Dinsdag brengt Jacco de kids en mij naar het vliegveld, waar we om 14.30 naar Nld vliegen. 

De overdracht van het huis is pas 4 dec maar omdat Jacco niet meer voldoende vakantiedagen had staan, kon hij sowieso niet mee. Dus moest er hoe dan ook een volmacht komen ivm de ondertekening bij de notaris. Dan maar meteen voor ons beide, dan hoef ik er ook niet bij te zijn. Dat maakt ook dat we dus niet afhankelijk waren van een bepaalde datum voor mij om naar Nld te gaan. Nu is het toevallig zo dat Erik (goede vriend (en getuige) van Jacco) een reisje naar hier had gepland komende week, dus dat kwam goed uit! Natuurlijk was het fijner geweest om met z'n viertjes te gaan, maar dit is een goede oplossing zo. 

Hoe graag ik het ook zou willen, bij iedereen langskomen gaat simpelweg niet lukken. Maar...

Woensdag heb ik een dag gepland om in het huis bezig te zijn. Iedereen die wil langskomen is natuurlijk meer dan welkom! Laat het wel even weten van tevoren, dan houd ik er rekening mee! 

Donderdag mag iedereen die wil overdag langskomen in Kruiningen (m'n moeder). Of Zondagmiddag in Goes bij Allie en Dienie. 

Laat van tevoren even weten, dan zorg ik voor wat lekkers! Ik ben evt ook te bereiken via mn Nederlandse nummer.

Week 40/41/42

En zo waren er ineens drie weken voorbij!!! haha!
Gelukkig hebben we de foto's nog!

Week 40... das alweer even geleden. Belangrijkste die week waren de schoolfoto's van Bjorn en Lisa. Die zijn erg schattig en mooi geworden vinden we! Grappig is dat Lisa hier op school Lisa Johanna heet, dat komt omdat het hier gebruikelijk is dat kinderen twee namen hebben. De eerste is de naam van moeder of vader of een ander familielid en de tweede is dan de eigen naam. Ik vind dat grappig en interessant omdat 'wij' dat net andersom gewend zijn.

De verandering in temperatuur brengt, net als vorig jaar, weer mooi gekleurde luchten met zich mee! De temperatuur verschillen blijf ik bizar vinden... als we 's-morgens weggaan kan het onder nul zijn en dan komen we 's-middags thuis met 15 graden ofzo en spelen de kinderen op de naschoolse opvang zonder jas buiten. Op de opvang van Bjorn en Lisa zijn ze daar wat voorzichtiger in... die halen we vaak dik ingepakt (en bezweet) op.

In het weekend komt het regelmatig voor dat we met mensen afspreken/worden uitgenodigd. Dat is gezellig en goed voor het sociale 'gevoel'.

Week 41... herfstvakantie hier. Vorige week de gehele week gewerkt, zowel op school als op de naschoolse opvang, dus die vakantie kwam wel even goed uit. Die maandag meteen goed begonnen met een bergwandeling. De mooiste ervaring ooit gehad... stilte. Niet de stilte die we in Nederland kennen en zelfs niet de stilte die ik hier al wel eens ervaren heb. Nee, dit was eens stilte midden op een bospad, waar het zo stil was dat ik bijna geen adem durfde te halen. Zo bizar! Terwijl ik vlak daarvoor voor mijn gevoel welkom geheten werd door een groep kleine vogeltjes (o.a. koolmeesjes), die vrolijk fluitend van tak naar tak sprongen. Een zeer bijzondere wandeling en weer een top die ik op mijn lijstje kan zetten!

Precies in het midden van de foto is ons huis te zien. Nou ja, weet niet of dat precies het midden is, maar daar waar de onderste bosrand ophoudt en die akkers beginnen, daar zie je een huisje... 

Donderdag een bezoek aan de tandarts voor de kids en mij. Alles goed! Daarna nog een rondje fietsen op de sportbaan in Bo (waar ook de tandarts zit). Hier kan Bjorn eindelijk eens echt fietsen! Gaaf dat hij dat vindt! 

Op zaterdag een pakket ophalen wat door opa en oma opgestuurd was! Dat was feest!

En op zondag open dag van het vliegveldje hier! Ja ja, Lunde heeft een vliegveld! 

Genoeg te doen hier, er wordt genoeg georganiseerd!

We hadden het buurmeisje gevraagd om op te passen zodat wij even met z'n tweetjes een bergwandeling konden maken. Wat een prachtige kleuren!!! Weer een nieuwe berg erbij op het lijstje! 

Grappig wel hoe de mensen reageren als je zegt dat je nu door de bossen heen wandelt... het is namelijk jacht seizoen... De één vindt het niet verstandig, de ander (de meesten) geven aan dat het geen enkel gevaar oplevert, zeker niet zolang je op de paden blijft. We hebben het er op gewaagd en hebben niks of niemand gezien of gehoord. 

Wel hadden we al gezien dat de buurman de avond ervoor met z'n jagers maatjes 'geluk' had gehad... ik vind het toch maar een bizar tafereel. Vanuit het raam van de logeerkamer konden we zien hoe ze de eland ontdeden van zijn huid. Ik kon het niet aan zien dus heb het voor 'gezien' gehouden. Is niks voor mij. En ondertussen klagen ze hier allemaal dat er zo weinig elanden zijn... en dat komt door de wolven! Jawel, want een paar jaar geleden was er hier een wolf. hmmm hmmm. 

Ondertussen is er ook iemand heel eerlijk geweest en heeft gezegd dat er jaren geleden zoveel elanden waren dat er niet voldoende voedsel voor ze was. Toen werd er besloten dat de kudde flink uitgedund moest worden. Daar is iets te enthousiast mee omgegaan... Nu zijn er wel quota, maar of dat het gewenste effect heeft? Ik heb er zo mijn eigen bedenkingen over, maar jullie hebben nu dan ook wel te maken met iemand die als pubermeid flink tekeer ging tegen de jagers op het land, wanneer ze op haar fietsje van school naar huis fietste (sorry paps en mams). Ik vond dat zo onrechtvaardig, zo'n hele groep mensen en honden die dan al die zielige konijntjes opjoegen zodat ze aan de andere kant van het veld afgeknald konden worden. Ik vond dat altijd maar een stel lafaards. En ja ik weet, anders eten die konijnen de hele oogst op... en konijntjes planten zich nogal snel voort... maar toch.

Afgelopen week is erg snel voorbij gegaan. Beide volle dagen werken, 100%. Das wel heel fijn natuurlijk, maar we merken wel dat het best pittig is voor ons allemaal. Kids vijf volle dagen naar de opvang, die waren vrijdag volledig op. Toch wilde Bjorn heel graag naar de gym toe, voor de eerste keer. Lisa ook mee. Dat was echt gaaf!!! niks georganiseerd, maar toch verliep alles zo soepeltjes. In de gymzaal van school, naast de naschoolse opvang waar ik werk. Dus voor mij na een dag school en opvang tot 16.40, snel naar huis en met de kids weer mee terug omdat die gym van 17.00 tot 18.00 is. Er is niemand die daar de boel leidt, alle ouders zetten gewoon wat spulletjes klaar en overal staat dan ook wel een aantal ouders om kinderen te helpen en te begeleiden. Toen we binnen kwamen (uiteraard iets later) kwamen er meteen drie jongetjes naar Bjorn toegerend, zijn naam luid roepend! kindjes uit zijn groep van de opvang. Das was gaaf! Die was ik dus ook meteen kwijt, want die sprongen meteen de zaal in. Lisa hield mijn hand vast en sleurde mij ook die hele zaal door. Kortom twee volledig afgematte kindjes die een uur later op de bank een paar stukjes pizza naar binnen werkten.
Zaterdag weer even naar Bo geweest om papa te laten zien hoe goed Bjorn kan fietsen. Er waren nog een paar kindjes aan het spelen en ik sta er dan versteld van hoe gemakkelijk Bjorn contact maakt. Zijn eerste reactie was wel wat 'wegloperig', maar het duurde niet lang of ze waren met z'n drietjes aan het dollen en om beurten op de fiets aan het crossen over die baan. Bjorn had een nieuw beste vriendje vertelde hij, en laat dat nu toevallig het zoontje zijn van iemand die ik vorig jaar op school heb ontmoet en wiens man nog een keer bij ons op bezoek is geweest omdat hij Nederlands wilde leren. Echt contact is toen nooit helemaal van de grond gekomen, maar wie weet dat onze kids daar verandering in gaan brengen?

Deze week halve week werken, zo ongeveer. Maar daar kan altijd nog meer bij komen.

Volgende week dinsdag gaan de kids en ik met het vliegtuig voor anderhalve week naar Nederland!!! (27 okt tm 7 nov). Jacco had niet meer voldoende vakantiedagen over, maar ik wilde wel graag de zaken rondom het huis afhandelen. De laatste spulletjes opruimen en regelen. Spannend hoe dat zal gaan, maar heb er erg veel zin in en volgens mij gaat dat helemaal goed komen!

Het zal dus weer even duren voor de volgende update verschijnt...