En zo waren er ineens drie weken voorbij!!! haha!
Gelukkig hebben we de foto's nog!
Week 40... das alweer even geleden. Belangrijkste die week waren de schoolfoto's van Bjorn en Lisa. Die zijn erg schattig en mooi geworden vinden we! Grappig is dat Lisa hier op school Lisa Johanna heet, dat komt omdat het hier gebruikelijk is dat kinderen twee namen hebben. De eerste is de naam van moeder of vader of een ander familielid en de tweede is dan de eigen naam. Ik vind dat grappig en interessant omdat 'wij' dat net andersom gewend zijn.
De verandering in temperatuur brengt, net als vorig jaar, weer mooi gekleurde luchten met zich mee! De temperatuur verschillen blijf ik bizar vinden... als we 's-morgens weggaan kan het onder nul zijn en dan komen we 's-middags thuis met 15 graden ofzo en spelen de kinderen op de naschoolse opvang zonder jas buiten. Op de opvang van Bjorn en Lisa zijn ze daar wat voorzichtiger in... die halen we vaak dik ingepakt (en bezweet) op.
In het weekend komt het regelmatig voor dat we met mensen afspreken/worden uitgenodigd. Dat is gezellig en goed voor het sociale 'gevoel'.
Week 41... herfstvakantie hier. Vorige week de gehele week gewerkt, zowel op school als op de naschoolse opvang, dus die vakantie kwam wel even goed uit. Die maandag meteen goed begonnen met een bergwandeling. De mooiste ervaring ooit gehad... stilte. Niet de stilte die we in Nederland kennen en zelfs niet de stilte die ik hier al wel eens ervaren heb. Nee, dit was eens stilte midden op een bospad, waar het zo stil was dat ik bijna geen adem durfde te halen. Zo bizar! Terwijl ik vlak daarvoor voor mijn gevoel welkom geheten werd door een groep kleine vogeltjes (o.a. koolmeesjes), die vrolijk fluitend van tak naar tak sprongen. Een zeer bijzondere wandeling en weer een top die ik op mijn lijstje kan zetten!
Precies in het midden van de foto is ons huis te zien. Nou ja, weet niet of dat precies het midden is, maar daar waar de onderste bosrand ophoudt en die akkers beginnen, daar zie je een huisje...
Donderdag een bezoek aan de tandarts voor de kids en mij. Alles goed! Daarna nog een rondje fietsen op de sportbaan in Bo (waar ook de tandarts zit). Hier kan Bjorn eindelijk eens echt fietsen! Gaaf dat hij dat vindt!
Op zaterdag een pakket ophalen wat door opa en oma opgestuurd was! Dat was feest!
En op zondag open dag van het vliegveldje hier! Ja ja, Lunde heeft een vliegveld!
Genoeg te doen hier, er wordt genoeg georganiseerd!
We hadden het buurmeisje gevraagd om op te passen zodat wij even met z'n tweetjes een bergwandeling konden maken. Wat een prachtige kleuren!!! Weer een nieuwe berg erbij op het lijstje!
Grappig wel hoe de mensen reageren als je zegt dat je nu door de bossen heen wandelt... het is namelijk jacht seizoen... De één vindt het niet verstandig, de ander (de meesten) geven aan dat het geen enkel gevaar oplevert, zeker niet zolang je op de paden blijft. We hebben het er op gewaagd en hebben niks of niemand gezien of gehoord.
Wel hadden we al gezien dat de buurman de avond ervoor met z'n jagers maatjes 'geluk' had gehad... ik vind het toch maar een bizar tafereel. Vanuit het raam van de logeerkamer konden we zien hoe ze de eland ontdeden van zijn huid. Ik kon het niet aan zien dus heb het voor 'gezien' gehouden. Is niks voor mij. En ondertussen klagen ze hier allemaal dat er zo weinig elanden zijn... en dat komt door de wolven! Jawel, want een paar jaar geleden was er hier een wolf. hmmm hmmm.
Ondertussen is er ook iemand heel eerlijk geweest en heeft gezegd dat er jaren geleden zoveel elanden waren dat er niet voldoende voedsel voor ze was. Toen werd er besloten dat de kudde flink uitgedund moest worden. Daar is iets te enthousiast mee omgegaan... Nu zijn er wel quota, maar of dat het gewenste effect heeft? Ik heb er zo mijn eigen bedenkingen over, maar jullie hebben nu dan ook wel te maken met iemand die als pubermeid flink tekeer ging tegen de jagers op het land, wanneer ze op haar fietsje van school naar huis fietste (sorry paps en mams). Ik vond dat zo onrechtvaardig, zo'n hele groep mensen en honden die dan al die zielige konijntjes opjoegen zodat ze aan de andere kant van het veld afgeknald konden worden. Ik vond dat altijd maar een stel lafaards. En ja ik weet, anders eten die konijnen de hele oogst op... en konijntjes planten zich nogal snel voort... maar toch.
Afgelopen week is erg snel voorbij gegaan. Beide volle dagen werken, 100%. Das wel heel fijn natuurlijk, maar we merken wel dat het best pittig is voor ons allemaal. Kids vijf volle dagen naar de opvang, die waren vrijdag volledig op. Toch wilde Bjorn heel graag naar de gym toe, voor de eerste keer. Lisa ook mee. Dat was echt gaaf!!! niks georganiseerd, maar toch verliep alles zo soepeltjes. In de gymzaal van school, naast de naschoolse opvang waar ik werk. Dus voor mij na een dag school en opvang tot 16.40, snel naar huis en met de kids weer mee terug omdat die gym van 17.00 tot 18.00 is. Er is niemand die daar de boel leidt, alle ouders zetten gewoon wat spulletjes klaar en overal staat dan ook wel een aantal ouders om kinderen te helpen en te begeleiden. Toen we binnen kwamen (uiteraard iets later) kwamen er meteen drie jongetjes naar Bjorn toegerend, zijn naam luid roepend! kindjes uit zijn groep van de opvang. Das was gaaf! Die was ik dus ook meteen kwijt, want die sprongen meteen de zaal in. Lisa hield mijn hand vast en sleurde mij ook die hele zaal door. Kortom twee volledig afgematte kindjes die een uur later op de bank een paar stukjes pizza naar binnen werkten.
Zaterdag weer even naar Bo geweest om papa te laten zien hoe goed Bjorn kan fietsen. Er waren nog een paar kindjes aan het spelen en ik sta er dan versteld van hoe gemakkelijk Bjorn contact maakt. Zijn eerste reactie was wel wat 'wegloperig', maar het duurde niet lang of ze waren met z'n drietjes aan het dollen en om beurten op de fiets aan het crossen over die baan. Bjorn had een nieuw beste vriendje vertelde hij, en laat dat nu toevallig het zoontje zijn van iemand die ik vorig jaar op school heb ontmoet en wiens man nog een keer bij ons op bezoek is geweest omdat hij Nederlands wilde leren. Echt contact is toen nooit helemaal van de grond gekomen, maar wie weet dat onze kids daar verandering in gaan brengen?
Deze week halve week werken, zo ongeveer. Maar daar kan altijd nog meer bij komen.
Volgende week dinsdag gaan de kids en ik met het vliegtuig voor anderhalve week naar Nederland!!! (27 okt tm 7 nov). Jacco had niet meer voldoende vakantiedagen over, maar ik wilde wel graag de zaken rondom het huis afhandelen. De laatste spulletjes opruimen en regelen. Spannend hoe dat zal gaan, maar heb er erg veel zin in en volgens mij gaat dat helemaal goed komen!
Het zal dus weer even duren voor de volgende update verschijnt...
Hoe kan zo'n boom nou toch zo groeien??? wonderlijke natuur krachten...
Kunnen jullie je nog die foto herinneren met die hoge waterstand? Die foto was vanaf de andere kant gemaakt en keek toen uit op het podium. Het podium zit daar links onder die zwarte palen met dat dak. Hier op de voorgrond zie je de aanlegsteiger van de kanaalboten. Op de foto van een paar weken geleden stond het water dus helemaal tot aan dat podium, best een groot verschil... 
