Week 17

Wat een heerlijk weer was het vandaag!!! Lekker het bos in en steentjes in het water gooien, op een rotsblok fruit eten en daarna weer terug wandelen. Gelukkig de buggy meegenomen... 

Het is overigens de gehele week wel lekker weer geweest! Behalve gisteren (zaterdag) dan, toen was het grijs en regenachtig en fris. En juist toen was de modeshow! Uiteraard was de organisatie goed voorbereid en hadden ze een grote partytent geregeld die voor de ingang van de winkel stond. Vanuit de winkel liepen wij als zeer professionele modellen in tweetallen over een loper, draaiden een mooi rondje, kruisten elkaar en liepen weer terug naar de ingang, waar we ons nog eenmaal naar het publiek draaiden en vervolgens naar binnen mochten. Dat ging allemaal best rap en was wel oke. Ik voelde me niet helemaal op mn plek, maar het was wel weer een stukje bereidheid laten zien! En toch weer even onder de mensen. Wat wel grappig was, ergens in augustus/september heb ik in deze winkel mijn cv achter gelaten, dat wist de eigenaresse nog te noemen! 

Vrijdag hadden we een oudergesprek met de juf van Bjorn. Ze zagen een groot verschil met hoe het nu is en hoe hij in het begin was. Wat taalbegrip dan kan doen he! Hij is een stuk socialer geworden (wat ook wel met het 'kat uit de boomkijk' karakter te maken heeft) en hij zit rustiger in de kring en dat soort dingen. Fijn om te horen dat ook zij het idee hebben dat hij het naar zijn zin heeft. 

Omdat Jacco zijn collega's een personeelsuitje hadden (lees: weekendje Warschau) en Jacco tijdens de aanmelding hiervoor nog niet werkzaam was, was hij deze dag vrij dus een lang weekend. Daardoor konden we na het gesprek met de juf van Bjorn nog even samen de berg op. 

Overdag is de temperatuur prima, regelmatig zonder jas. Maar zo 's avonds koelt het flink af, zeker als het helder is. We hebben soms dan ook nog gewoon even de haard aan. Ik had niet verwacht dat we zo veel hout zouden verbruiken! Het is maar goed dat we de voorraad uit de schuren hier mogen gebruiken... En ik denk zo dat we voor komende winter ook nog wel genoeg hebben dan. Tenzij het een extreem koude winter wordt... We zien wel!

Het is in ieder geval duidelijk voorjaar nu. Overal komen bloemetjes te voorschijn en komen er weer blaadjes aan de bomen. Gras schiet omhoog en de hellingen worden mooi groen. De buurman is begonnen met het ploegen van zijn land en overal zien we mensen buiten. Vooral ook weer buiten sporten. Wij doen vrolijk mee! Het is ook alweer lang licht dus dat geeft meer tijd om dingen te doen.


Om even een kleine indruk van de opvang te geven... bij binnenkomst worden de schoenen in een rek gehangen of op een plankje gezet, regenkleding en jassen hangen daar ook. De tweede ruimte (foto) daar hangen de tasjes (die ze meenemen met hun drinkfles als ze naar het bos gaan) en voor elk kind een eigen vakje waar handschoenen e.d. in kunnen en een mandje met reserve kleding. In diezelfde ruimte hangt op de muur ook het dagschema (dagen var) en wie de helper van de dag is. Afgelopen donderdag was dat Bjorn. Hij mag dan bijvoorbeeld met de triangel ringelen als ze in de kring gaan en helpen met de tafel dekken enzo... Hij mocht ook mee samen met een vriendje om een hondje uit te laten.


De andere foto's zijn van Lisa haar verjaardag en van een keer dat ze met haar groepje naar het bosje naast school zijn gewandeld en daar hebben geluncht. Lisa zit een beetje in het midden van de foto met een roze bodywarmer en een roze hoofdband.

En na een dag school zijn ze altijd een beetje moe. Even heerlijk op de bank een filmpje kijken is dan altijd wel even nodig. En zeker als mama er dan ook even bij komt zitten...

 Nog twee fotootjes uit de tuin hier. Lekker kliederen met zand en blaadjes. Meer heb je dan toch eigenlijk ook niet nodig?

Verder was ik natuurlijk jarig deze week. Hoewel dit voor mijn gevoel alweer twee weken geleden lijkt. Zo gek hier. Maar wat heb ik ongelooflijk veel berichtjes gekregen!!! Heel bijzonder en hartverwarmend!!! Heb me echt jarig gevoeld!!! Dank daarvoor!!! 

Deze week mag ik weer vier dagen invallen en ook nog twee middagen op de naschoolse. Prima dus! 

Slaap lekker allemaal en tot volgende week!!!

Week 16

Dinsdagmorgen werden we wakker met een klein laagje sneeuw en noem het maar 'natte sneeuw miezer' ofzo... Heel bizar. Met een paar uur was alles weer 'normaal' en stond de thermometer ineens weer ruim 10 graden hoger. Het meest lastige aan dit wisselende weer vind ik te bedenken wat de kinderen voor kleding aan moeten of mee moeten nemen naar de opvang. Laagjes lijkt mij het beste, doe ik bij mezelf immers ook. Verder van de week mooie dagen gehad, wel wat winderig maar droog en een heerlijke voorjaarszon! 

Lisa blijft jarig! Via de post kwam nog een cadeautje binnen! Het adres was helemaal juist, toch was er een sticker met onze adresgegevens over het geschreven adres heen geplakt. raar volk hoor die Noren als het op post aan komt... Voor Lisa uiteraard geen probleem. Heb trouwens in het bericht hieronder nog een filmpje van haar met mini loco (soort loco varia maar dan voor ukkies) geplaatst. 

Door alle mooie zonnige dagen waren mijn (groene) handjes zo gaan jeuken dat ik alvast begonnen ben met wat voor te zaaien. Bjorn vindt het geweldig om elke avond even te kijken of ze al gegroeid zijn en dan wil hij ze ook graag water geven. Tot nu toe zijn alleen de zonnebloemen opgekomen en twee tomatenplantjes. Waarschijnlijk wordt het toch nog te koud 's-nachts en ben ik iets te vroeg geweest... Geeft niks, beginnen we over een paar weekjes gewoon opnieuw. Ik geniet ervan dat Bjorn het zo leuk en interessant vindt! 

Vrijdag was ik al om 12.00 klaar met werken, dus eens heerlijk op mijn gemak geshopt! Komende week is daar geen tijd voor dus nu alvast gezocht naar een verjaardagscadeau. Een aantal nieuwe kledingstukken aangeschaft en wat gezien dat ik graag zou willen hebben. Aangezien het om een aanbieding ging en het de laatste was die in de winkel stond, zijn we er zaterdag maar meteen omgereden. Dus eigenlijk heb ik mn cadeaus al binnen terwijl ik nog niet eens jarig ben! Maar meteen wat houtblokjes onderin gegooid samen met de fam Haakmeester en uiteraard worstjes gegrild. Gezellig! Het was heerlijk weer en goed toeven op de veranda! 

vond de schildpadjes zo schattig...

Het is hier nu overigens volop examentijd voor de vervolgstudies (noem het maar een hogeschool). En wat dan gebruik/traditie is, is dat iedereen in groepen een busje koopt en die ombouwt tot een feestbus (of men huurt een kant en klare), kleur: rood. Daar wordt mee rondgereden en gefeest en uiteraard is dat natuurlijk het leukst met zoveel mogelijk busjes en mensen samen. Dus verzamelen, met heeeeeeel veel alcohol, losbandigheid en harde muziek!!! Deze feestjes worden 'rus'feestjes genoemd, de busjes uiteraard 'rus'busjes en de feestvierders 'russen', wat overigens niks met het gelijknamige land te maken heeft. Dat verzamelen zorgt hier en daar voor nogal wat (geluids)overlast, zo ook in het plaatsje Bo vlakbij, waar dus zo'n hogeschool zit en waar een vakantiepark ligt waar een behoorlijk aantal van deze russen zich verzameld hadden. En laat daar nu Emile Ratelband aanwezig geweest zijn... niet zozeer een Noors festival dus zoals in de Nederlandse kranten te lezen was, maar zo'n rusfeest dus. Ons buurmeisje loopt ook rond in een rood pak en vanavond hebben een aantal 'russen' zich bij de buren op het terrein verzamelt... ben al twee keer naar boven gelopen omdat ik dacht dat Bjorn heen en weer aan het rennen was. Denk dat het toch de muziek was... het klinkt in elk geval gezellig. 

Komende week (maandag) gaat Lisa voor het eerst 1 dag in de week extra naar de opvang, dus drie in totaal. Het is namelijk zo dat de vergoeding die we kregen omdat ze maar twee dagen ging, stopt omdat ze nu twee is geworden. Dat was wel altijd een mooi bedrag hoor, want daarmee konden we de totale opvangkosten bijna geheel mee betalen. Maar nu dus niet meer en wat rekenwerk liet zien dat het op maandbasis zeer weinig scheelt of een kind nu twee, drie of vier dagen gaat. Dus hebben we gekozen voor een dag extra zodat ik nog een dag extra kan werken. Dat was natuurlijk wel een klein beetje een gok, want voor hetzelfde geld (haha) is er geen behoefte aan een invaller op maandag. Maar gelukkig... het ziet er naar uit dat ik voorlopig ook op maandag kan invallen. Dus werk ik, in ieder geval deze week, vier dagen. Deze week trouwens ook nog twee dagen op de naschoolse opvang invallen, dus hoef me niet te vervelen! 

Vervelen hoeft sowieso niet hier: Zo was er dinsdag klusjesdag op de opvang (ik heb het speelhuis en de picknick tafel in de beits gezet) en eigenlijk was vandaag ook in het centrum. Het is vrijwillig, maar wel een goede manier om ons en onze goede wil te laten zien. Dinsdag op school waren wij dus vertegenwoordigd (ivm slaaptijd kids konden we niet beide) maar vandaag hebben we maar even voorbij laten gaan. Jacco was namelijk ook gebeld van de week of hij weekenddienst kon draaien in het verzorgingstehuis. Nu een middag/late dienst en morgen een dag. 

Komende zaterdag loop ik zowaar in een modeshow mee... haha! Een collega heeft geregeld dat zeer veel medewerkers van de school mee zullen lopen in de voorjaarsshow van de kledingzaak hier in het dorp. Is overigens een mooie zaak en we mogen na afloop met korting kleding kopen. Wie weet. Maar dat wordt van de week een keer op een avond passen... dat zal vast een grote lachen gieren brullen avond worden! en dan zaterdag de catwalk op! Geweldig toch?! Ik begin me steeds meer die spreekwoordelijke aardappel te voelen waar ze het hier over hebben... Een aardappel past overal bij, dus iemand die overal ingezet wordt die noemen ze een aardappel... hhhmmmmm, van radiator leraar naar aardappel, tjjjjja ???

Binnenkort (deze week) ga ik trouwens mijn whatsapp instellingen aanpassen naar mijn Noorse nummer. Dat is: +47 949 89 157
Op het Nederlandse nummer kan ik nog steeds gebeld worden en sms-jes ontvangen, maar whatsapp ga ik dus via mijn Noorse nummer doen. Daar kan ik overigens ook mee facetimen (iphone). 

"Loco" filmpje Lisa

week 15

Tweede Paasdag was een mooie zonnige dag dus we hadden bedacht om naar de kust te rijden, even de zee ruiken die we hier missen. We hebben veel moois gezien onderweg maar kwamen er achter dat we het 'Noorse zoeken' nog niet helemaal gewend zijn. Grappig hoe je dan toch land gerelateerd de weg zoekt, althans wij dan. Heb het idee dat we in Nederland gemakkelijker dingen kunnen vinden in plaatsen waar we nog nooit geweest zijn, dan hier. Misschien heeft het te maken met weten waar op te letten in het landschap bijvoorbeeld of weten wat gebruikelijk is. Uiteindelijk wel een plekje gevonden van waar we de zee konden zien (stranden hebben ze hier niet echt) en even heeeeel kort daar gestaan. De wind was namelijk enorm koud!!! Das dan toch een verschil tussen in het binnenland wonen of aan de kust.

De meeste foto's op dit blog heb ik met mijn telefoon gemaakt van het schermpje van de grote camera. Niet helemaal top scherp misschien maar het werkt wel vind ik. 

De lessen van de week verliepen iets minder vloeiend dan de afgelopen weken. Zo had ik de juf die ik vervang op de woensdag, niet helemaal juist begrepen. Daar voelde ik me uiteraard wat rottig over, maar is allemaal goed gekomen en uitgesproken. Donderdag tijdens creatief met de hogere groep was het plan om een soort zitmatje voor in het bos te maken van wol dat ze dan met de hand (ver)vilten. Dit had ik nog nooit gedaan en de juf eigenlijk alleen heel lang geleden bleek. Een sopperig zooitje, vooral toen de leerlingen het beu begonnen te raken dat hun geploeter weinig moois tot resultaat had. Ergens ook wel weer grappig en het mooiste was wel dat we alle tafels buiten hadden gezet en heerlijk in de zon (zonder jas) hebben staan werken! 

En toen was het ineens alweer twee jaar geleden dat onze stoere meid geboren werd! Wat gaat het hard en wat is ze al groot. Een sterke eigen wil en zo dwars als pokkehout (werd vaak ook over mij gezegd dus dat heeft ze in ieder geval van geen vreemde!) Maar ook een vrolijk en levenslustige lieve meid die met haar ondeugende oogjes en lieve lach stiekem heel veel gedaan krijgt! 

Cadeautjes krijgen heeft hier overigens een heel nieuwe dimensie aangenomen... dat blijkt namelijk ook via de laptop (skype) te kunnen! Van oma o.a. een mooie buggy gekregen en uiteraard ook wat voor Bjorn.  

Op de opvang hing er een mooie foto en plaatjes van ballonnen op de deur en mocht ze tussen de middag kiezen voor iets extra lekkers. Dat werd een fruit shake! Een mooie kroon op haar hoofd en volop in de schijnwerpers gestaan. Trakteren doen ze hier overigens niet... en een feestje vaak pas als ze 4 worden. Dus dat is rustig.
Eind de middag zijn Allie en Dienie met vliegtuig aangekomen, dat was natuurlijk helemaal geweldig! Zeker als je dan op zaterdag in de speelgoed winkel een cadeautje mag gaan uitkiezen. Dat werd een schommelkrokodil waar je alleen of met z'n tweeën of drieën op kunt.
Wat een verwennerij allemaal! Mooie kaartjes gekregen en veel berichtjes! bedankt allemaal!!!

Vrijdagavond liepen mannetje en vrouwtje hert weer door de tuin, tussen de appelbomen door. Mooi dat Allie en Dienie ze nu ook even gezien hebben.
Zondag eerst met z'n allen weer even naar dat meertje waar we vorige week ook geweest waren. Stenen gooien voor alle leeftijden, zelfs nog een heuse wedstrijd tussen vader en zoon. De zon scheen wederom heerlijk maar die wind!!! In de verte lag ook nog steeds ijs op het water en daar kwam de wind vandaan. Wel bijzonder ook weer want ze zeggen allemaal dat het hier niet zo vaak waait, tot nu toe vind ik dat nog wel mee (of tegen) vallen.
Zondagmiddag hebben Jacco en Allie samen een bergwandeling gemaakt. Complimenten Allie! Het uitzicht was een mooie beloning!

Een weekend gaat natuurlijk snel voorbij, maar we hebben er allemaal volop van genoten. De dagen zaten vol genoeg om een week te kunnen vullen! Nog even een verhaaltje lezen en dan naar de bushalte een dorpje verderop (Ulefoss). Van daaruit naar het vliegveld. Lisa valt op de heenweg in slaap en wordt pas weer wakker als we weer op de terug weg zijn. Waar zijn opa en oma nou? Gelukkig accepteert ze het antwoord snel genoeg, hoewel ze het nog wel een paar keer na vraagt.
Bjorn was overigens naar de opvang vandaag en begreep heel goed dat opa en oma weer naar huis waren. Een kleine twee jaar verschil maakt dan toch wel veel uit!

En toen, na het naar bed brengen kijk ik tegenwoordig elke keer even uit het raam of 'ze' er weer lopen... en ja hoor!!! onder de grote appelboom die het dichts bij huis staat!!! Dit keer weer het 'gezinnetje'. Dit mannetjeshert heeft een iets groter gewei dan het hertje op de eerdere foto's. Adembenemende ervaring dat ze zo dicht bij huis liepen te grazen en ook zo lang, denk dat ze toch zeker een uur hier rond hebben gelopen! Geweldig! En een mooie afsluiting!

Week 14

Wat wonen we toch mooi! 

Een week vakantie met volop aandacht voor elkaar en de omgeving, maken ons daar weer extra bewust van. We hebben echt genoten, zowel van het als gezin op pad gaan als even een momentje voor je zelf terwijl de ander bij de kinderen is. 

Zo heb ik vandaag een berg bewandeld, op advies van iemand die bijna dagelijks naar één van de toppen wandelt. Wel leuk dat dit een berg bleek waar Jacco en ik vijf jaar geleden tijdens onze eerste Noorse vakantie ook hebben gewandeld, maar toen de top niet hebben gevonden. Het was wel de wandeling die ons de schoonheid van deze omgeving liet zien en ons verliefd deed worden op dit mooie land! 

Nu is het pad zeer goed aangegeven, geweldig dat er een groep mensen is die dit doet! Een pittige wandeling omhoog, sommige stukjes nog wat besneeuwd en glad, maar een heerlijke rust en stilte. Regelmatig stilgestaan om alles in me op te nemen en eenmaal boven natuurlijk warme chocomelk! En als toetje cirkelden er vier roofvogels in de lucht! Onder dit bericht staat een nieuw bericht met een filmpje van de top. Terug naar beneden was het besneeuwde, steile pad naar beneden het leukst... zonder ski's naar beneden glijden! super! Heb ik toch nog geskied! Zou eigenlijk skispullen van school lenen en met een collegaatje gaan skiën, maar ze stuurde vorig weekend een berichtje dat ze zich niet zo lekker voelde en dat het skiën waarschijnlijk niet door zou kunnen gaan. Ze zou wel een berichtje sturen als ze wel kon... Tja, weet niet zo goed wat ik daar van moet denken. Is soms lastig in te schatten in hoeverre een Noor nu "hoflig" is of het echt meent wanneer je iets afspreekt. Gelukkig ging Bjorn zijn speelafspraakje wel door!!! Vrijdag bij het ophalen van de opvang gingen we tegelijk weg met Ella en haar moeder. Zij reageert altijd erg vriendelijk en open, ook nu weer. Bjorn is erg dol op Ella en dat lijkt ook wederzijds, wat heel schattig is! En zo wisselden de moeders telefoonnummers uit en spraken onder voorbehoud een dag in de vakantie af dat Ella en haar moeder bij Bjorn thuis langs zouden komen. En zo geschiedde! De twee kids heerlijk spelen, daar hadden we geen kind meer aan! en de volwassenen aan de koffie en thee. Dat was bijzonder ontspannen en ging erg vanzelf, we bleken veel overeenkomsten en raakvlakken te hebben. Zo is zij docent verpleegkunde (!) en werkt haar man ook in het onderwijs maar heeft hij een fotografie opleiding. Buitenmensen, hebben meer platen dan cd's, link met vogels, tijdje in de stad gewoond maar voor de kinderen wilden ze meer rust en ruimte... enz. Heel fijn! Ella wilde niet mee naar huis, maar toen ze uiteindelijk toch ging gaf Bjorn haar uit zichzelf (!) een dikke, dikke knuffel. Sorry Lotte en Lise... 

;-) 

Een paar weken geleden kwam Frank een trampoline brengen die een collega van hem weg wilde geven. Die hebben we deze week opgezet en natuurlijk meteen uitgeprobeerd. Het is een behoorlijk grote en we willen er nog een veiligheidsnet voor gaan kopen, dus voorlopig mogen de kinderen er alleen 'onder toezicht' op springen. En dat gaat goed! Ze genieten er allebei enorm van, ze vinden het geweldig! Sinds dat ding staat, hebben ze er elke dag op gesprongen! Daar is ook een filmpje van, die heb ik in een apart bericht gezet. Als het goed is staat dat bericht onder dit bericht. 

De lucht en het weer blijven me verbazen. Mooie, heldere kleuren, de warmte van de zon en de verkoeling van sneeuw of ijs op de achtergrond, wolken die aan komen drijven en waaruit ik de regen zie vallen, zonder dat er ook maar een druppel op mij valt, en even later dan toch die neerslag die steeds dichterbij is gekomen en dan blijkt de pot met goud bij de achterburen in de tuin te staan... haha! 

De sneeuw is op de meeste plaatsen nu wel weg, de wegen weer goed begaanbaar en al het zand dat gestrooid was tegen de gladheid is weer weggeveegd en opgeruimd. En dan zou je denken dat de Noren dit zand hergebruiken, aangezien ze al het afval scheiden, maar nee... dit zand wordt weggegooid (waar is me nog niet helemaal duidelijk, het vermoeden is de vuilstort) omdat het 'verontreinigd' is. Daar is natuurlijk ook wat voor te zeggen, maar toch?! Ik vind dat er op dit gebied toch een soort contrast is. Nergens in de natuur of op straat zie je blikjes of papiertjes e.d. slingeren, dat wordt allemaal netjes weggegooid in de daarvoor bestemde (sorteer)bak. Maar vervolgens staan er meerdere huizen gewoon weg te rotten omdat ze niet bewoond zijn maar ook niet verkocht worden; blijven ingestorte bijgebouwtjes gewoon liggen waar ze liggen en worden deel voor deel opgenomen in de natuur; zie ik autobanden en oud ijzer en weet ik het wat voor grof vuil nog meer, liggen in bermen of langs meertjes en worden de kadavers van de jacht gewoon in het bos achtergelaten (wat natuurlijk voor de roofdieren wel weer fijn is). Nu klinkt het alsof het één grote vuilstort is hier, dat is gelukkig absoluut niet zo!!! Maar het geeft wel een beetje het contrast weer. De gemiddelde Noor zoals wij dat nu hebben meegemaakt of gezien is niet zuinig. Dat is bijvoorbeeld te merken aan alles wat gratis weggegeven wordt of aan het feit dat alle lichten van alle huizen  nacht en dag branden (behalve waar buitenlanders wonen). Ik dacht dat dit een oude traditie is ofzo met de gedachte dat je dan weet waar iemand thuis is en waar je dan terecht kunt als er iets is. Maar iemand waar we laatst op bezoek waren gaf aan dat dit meer te maken heeft met de lage energieprijs (vooral voorheen) en gemak. tja...

De vakantie zit er bijna op. Morgen nog een dag vrij maar daarna weer aan de slag. Dinsdag heb ik nog een dagje met Bjorn en Lisa thuis, maar de rest van de week kan ik gewoon invallen op school. En vrijdag komen Allie en Dienie! Donderdag is Lisa jarig... 2 alweer!!! Niet vergeten te vragen op de opvang hoe dat hier gaat met trakteren enzo. Tot nu toe hebben we daar weinig van gezien en wat we van Frank en Barbara weten is dat er hier geen hele knutselwerken uitgedeeld worden. Laat ik dat nu juist stiekem wel leuk vinden... (sssstttt) In ieder geval nog geen kinderfeestje, dat doen ze pas in de oudere groep, dus voor Bjorn straks in juni wel. Hoewel Bjorn jarig is als het hier altijd al zomervakantie is... dan maar een vervroegd feestje. Maar eerst Lisa!!! Toen ik haar vandaag vroeg wat ze als cadeautje wil voor haar verjaardag, zei ze heel rustig en stellig: "oma". Schattig toch?!

Weer eens naar de bieb geweest.
Hier zit Bjorn te kijken in het boekje dat bij de cd hoort met kinderliedjes.
Leuk want hij herkende meerdere van de opvang!

Het kon niet uitblijven natuurlijk...
Lisa is ook aangestoken door het vuilniswagenvirus...

De top van de berg met de brievenbus waarin het boekje zit waar iedereen zijn/haar naam in schrijft

Ook vanaf deze bergtop is ons huis te zien... midden onderin

Zomaar even een stukje rijden en dan... wauw! stenen gooi paradijs!!!
Een heel mooi plekje aan het water gevonden. Iets zegt me dat we hier nog vaker zullen gaan komen.
Ongeveer 15 minuutjes rijden met de auto.

Die witte lijn op het water is overigens ijs!

Hoe groter de steen, hoe beter!

Genieten van filmpjes kijken...
een dagelijks terugkerend pedagogisch verantwoord ritueel...

Leuk zo'n trampoline... statisch!!! 

Vanavond zag ik een hertje over het land lopen naast de achtertuin. Snel de camera gepakt en zo zacht mogelijk (over droge takjes en blaadjes en steentjes) dichterbij geslopen, van boom naar boom. Ze hadden me uiteraard in de gaten en ik kon niet zo dichtbij komen als ik misschien had gehoopt, maar oh wat is dit gaaf! Hertjes spotten vanuit onze eigen tuin.

Afgezien van alle mooie en spannende dingen, hebben we ook (steeds vaker) een gevoel van missen., het missen van echt contact. De berichtjes die we met elkaar sturen geven geen volledig antwoord op hoe het nu echt gaat met iedereen. Ik mis het even op de thee gaan bij vriendinnen, het luisteren naar wat de ander bezig houdt en dingen van me af kunnen kletsen. Dat is zoiets waar je je van tevoren niet op voor kunt bereiden omdat je niet weet wat het is of hoe dat zal zijn. Ik hoop dat ik hier ook vriendschappen kan opbouwen, hoewel ik tegelijk een gevoel heb dat niet te willen omdat de vriendinnen die ik heb (had) gewoon goed waren dus hoef ik geen nieuwe.  Het komt wel goed, dit heeft tijd nodig om zich te ontwikkelen en daarbij wonen we in een relatief klein dorp dus... tijd! 

Nu hoog tijd om te stoppen en plannen voor morgen maken. Waar zullen we eens naar toe gaan, wat zullen we gaan doen?! 

Heel veel liefs van ons!