Week 5

Nu ik zojuist foto's wilde selecteren voor m'n blog, bleek dat ik deze week nagenoeg geen foto's gemaakt heb!!! Ik ben dan ook weinig thuis geweest overdag: 

Maandag en dinsdag gewerkt van 8.30-14.15, woensdag en donderdag van 8.30-16.45 en vrijdagochtend heb ik mezelf vrij 'gegund' en ben ik gezellig op de thee gegaan bij Barbara, daarna door naar de naschoolse opvang tot 16.00. 

Vandaag een heerlijke dag met de kids gehad en simpelweg niks bij me om een foto mee te maken, gewoon lekker van ze genoten! Gisteren is er weer een klein beetje sneeuw bij gekomen, dus de hele middag buiten sneeuw sjouwen met scheppen en met het sleetje en Lisa heeft zelfs op van die oefen skietjes gestaan. Dan hou ik haar natuurlijk wel vast en probeert zij er mee te 'lopen', erg leuk. 

Van de week ook een aantal uurtjes als docent aan de slag gemogen! Voornamelijk 'kunst en handwerk', maar ook een ochtend rekenen aan de twee 4e klassen (9jaar). Beide erg leuk en uiteraard zonder echte voorbereiding, zoals dat gaat wanneer je invalt... Maar geeft wel een kick als de les dan goed loopt. En uiteraard erg leerzaam; volgende keer meer dit, of beter dat... 

Ook voor komende week al drie dagen staan. Dinsdag heeft Jacco een cursus van zijn nieuwe werk op de dagbesteding, dus heb ik een gezellig dagje thuis met de kids. Die zijn altijd thuis op dinsdag. 

Gelukkig heeft Jacco van de week nog wel wat foto's gemaakt: 

Heerlijk om tijdens het werk zo'n foto van ons meisje te krijgen! 

Lisa geniet van het thuis zijn met papa,
complete dierentuinen worden gebouwd!
Lisa helpt altijd enthousiast mee met bouwen.

IJs eten... Op school doen ook veel kinderen dat.
'never eat yellow snow'...

Bjorn had het idee om samen in het speelkeukentje te spelen! Erg leuk.
Hij wilde visjes bakken, dus bij gebrek aan speelvisjes hebben we die zelf getekend! 

Hij had het er druk mee en genoot er echt van! Heel gezellig zo! 

Week 4

En toen hadden we maandag inderdaad sneeuw!!! Meteen ingezeept door dochterlief... die had de grootste lol! Ik was heerlijk een dagje vrij en omdat Bjorn gewoon naar de opvang was, hadden Lisa en ik een gezellig dagje samen. Jacco had namelijk een dienst op de dagbesteding. 

De hele maandag en dinsdag heeft het gesneeuwd, dus er lag een mooi laagje. De andere dagen af en toe 's-nachts een klein beetje maar niet noemenswaardig (als ik het me goed herinner, maar pin me er vooral niet op vast)

Als Jacco op de dagbesteding werkt dan heeft hij de auto nodig om daar te komen. Dat houdt in dat ik dan ga lopen, dus zo heb ik Bjorn en Lisa maar op de slee naar school gebracht. Nu zou ik nog graag een slee willen waar ze goed samen op kunnen zitten, deze is daar eigenlijk te klein voor.
Het is wel even een flink stuk lopen, maar erg mooi en ook fijn om even te bewegen. Hoewel alles bij elkaar wel veel tijd in beslag neemt, waardoor het in de ochtenduren dat ze beide naar de opvang gaan, wel erg stressen is. Maar het is fijn dat we nu zoveel werk hebben, dat moeten we goed op elkaar afstemmen zodat niet ineens Lisa alleen thuis komt te zitten! Die heeft namelijk maar twee dagen opvang en dat willen we graag nog even zo houden. Tot haar tweede verjaardag krijgen we nog een 'vergoeding' (soort extra kinderbijslag) wanneer ze max 2 dagen naar de opvang gaat. En die vergoeding is zodanig dat die de totale kosten van de opvang voor Bjorn en Lisa bijna helemaal dekt. Daar kunnen we nu nog niet tegenop werken. Bovendien vind ik het ook belangrijk dat ze (net als we bij Bjorn altijd gedaan hebben) eerst die veilig thuisbasis kan 'ervaren'. In de twee dagen opvang leert ze samen spelen en natuurlijk Noors, dat laatste is de voornaamste reden geweest om Bjorn wel vier dagen te laten gaan. Dat is vaak erg intensief voor hem, daarom halen we hem zo vaak mogelijk wat vroeger op, of brengen we hem wat later. De juffen geven aan dat zijn Noors steeds beter wordt en dat hij steeds meer volledige zinnen in het Noors spreekt. Ook thuis gooit hij er regelmatig Noorse woordjes door.

Ik heb een fijne week op m'n werk gehad. Normaal gesproken ben ik op de naschoolse opvang voornamelijk binnen om de knutselactiviteit te begeleiden, maar nu kwam het zo uit dat ik 'naar buiten mocht'. En dat vind ik geen straf... de kinderen glijden met een soort matjes de helling af en vermaken zich prima. Tussendoor nog even worstjes in het vuur grillen in de grill hut... en dan ook nog betaald krijgen! Ik vind het erg meevallen met de kou. Vrijdagochtend was het op de weg (kon meerijden met iemand vanaf het kinderdagverblijf naar school) -17,5 maar toch heb ik het in Nld vaak kouder gehad. Verschil zal zijn dat er nagenoeg geen wind staat en dat de lucht droog is. Nu moet ik wel zeggen dat m'n tenen die vrijdagmiddag wel erg koud waren geworden toen we met de kids terugkwamen op de naschoolse opvang. Ook toen was ik dus mee op pad geweest, naar dezelfde helling. Nog onderuit geveegd door een leerling op een slee ook! en nu dus overal spierpijn!!! Maar verder niks gelukkig.

Op donderdag had groep 2 waar ik deze week veel ingevallen heb als assistent, een soort uitvoering. Elke maand is er voor groep 1-4 een voorstelling die georganiseerd wordt door één van de groepen, deze maand was dus groep 2 aan de beurt. Echt zo ontzettend leuk en gezellig! De kinderen stonden opgesteld als een soort koor, zongen liedjes en lazen mopjes voor en drie jongens deden nog een breakdance act... super! En daar kregen ze natuurlijk heel veel applaus voor, ook van de papa's en mama's en opa's en oma's die waren komen kijken! Vind ik een mooi initiatief.

Ook voor komende week heb ik alweer twee volle en twee halve dagen staan, met daarnaast natuurlijk mijn uren naschoolse opvang. Dus ook deze week hoef ik me weer niet te 'vervelen'!
Daarnaast heeft Jacco het ook behoorlijk druk op het moment. Vrijdag heeft hij zelfs op twee verschillende plaatsen gewerkt... eerst van 7.30-14.00 op de dagbesteding en daarna tot 22.00 in het verpleeghuis. Gisteren en vandaag werd hij overdag gebeld of hij een avonddienst kon draaien, wat hij ook gedaan heeft. Dat is best pittig! Deze week lijkt wat rustiger, maar als oproepkracht weet je het eigenlijk nooit...

Vandaag was een mooie dag, we hebben dan ook een heerlijke wandeling gemaakt vanmorgen. Wat ik vooral zo bijzonder vind is dat alles zo glinstert, alsof er glitters overheen liggen. Er dwarrelden op den duur ook wat glitters uit de lucht overal om ons heen, soort bevroren motregen?
Vrijdag was het 's-ochtends -17... toen ik na het avondeten op de thermometer keek was het ineens +3! De hele zaterdag heeft het gedooid, waardoor veel van de sneeuw weer is gaan smelten. Dat is nu natuurlijk weer bevroren, maar gelukkig minder glad dan de vorige keer. Nu is alle sneeuw gewoond veranderd in een soort ijskristallen... wel mooi maar je kunt er niks mee.
Nu zijn hebben de bomen trouwens weer gewoon hun eigen kleur, maar een paar weken geleden (kerstvakantie) toen waren ze helemaal wit en bevroren. Als daar dan de zon of het maanlicht op scheen, dan glinsterden ze ook helemaal. Dat was echt heel mooi. Iris gaf aan dat het net leek alsof ze door de film 'Frozen' liep.

Verder geloof ik niet dat ik veel bijzonders te melden heb... zal de spullen voor morgen eens klaar gaan zetten.
Welterusten alvast en tot volgende week weer!!!

zaterdag eind de middag zakte de temperatuur weer,
waardoor er overal mistflarden ontstonden.

het uitzicht vanuit de woonkamer vanmorgen,
zo mooi die glittertjes in de sneeuw.

twee zwanen in dit landschap... 

Lisa komt Bjorn en mij maar weer tegemoet lopen...
wij gaan te langzaam voor haar!

Een nieuw bruggetje, waar we nu kunnen komen omdat er geen koeien lopen.
de langlaufroute schijnt hier straks ook overheen te gaan.
helemaal achterin, in de verte, links achter mij, onze rode schuur. 

Week 3

Op veel plekken is de sneeuw van de week gesmolten om vervolgens op de bevroren aarde vast te vriezen. Zo is alles hier veranderd in een grote ijsbaan! Het is een hele onderneming om 'onze' berg op en af te komen, gelukkig komt er af en toe een tractor wat zand strooien. De doorgaande wegen zijn wel goed te doen, ook hier strooien ze regelmatig zand. Pas richting grote stad strooien ze zout. 

Voor komende week is wel weer sneeuw voorspeld dus wie weet gaat het nu eindelijk echt winter worden! Dan kunnen we gaan sleeën en misschien zelfs skiën!!! Nu eerst maar weer eens een rondje wandelen over de akkers rond ons huis lopen... 

Het was trouwens een drukke week! Ik heb elke dag volledig op school gewerkt, voornamelijk als assistent, en daarnaast ook mijn uren op de naschoolse opvang gedraaid. Ook voor komende week heb ik er drie dagen school bij! Afgelopen donderdag heb ik aan de 7de klas (10/11jaar) een schilderles gegeven. Picasso was aan de beurt, wat natuurlijk erg gaaf is maar ook wel spannend. Want wat gaan die kinderen daar van vinden en hoe gaan ze reageren en zich gedragen? Ik had nog nooit in die klas meegedraaid namelijk en we kenden elkaar dus helemaal nog niet! Maar het was super leuk! Heb echt genoten en de leerlingen vonden het ook allemaal erg leuk en gezellig en vroegen zelfs of ik niet elke week de les kon geven. Nu was ik ook wel de invaller van de invaller, dus de derde in lijn, dus die kinderen zijn ook toe aan 'vastigheid'. Wat dat betreft is het voor de leerlingen wel eens rommelig denk ik, de ene invaller na de andere, dat schiet toch niet op? 

Jacco heeft van de week een dag meegedraaid op de dagbesteding voor mensen met een beperking. Het is de bedoeling dat er ook een groep voor dementerenden opgestart gaat worden. Maandag en woensdag gaat hij ook nog meekijken (is overigens betaald!) en daarna zouden hij en de leidinggevende daar samen bekijken wat de mogelijkheden zijn. Nu was het zo dat hij vrijdag al meteen gevraagd werd hoeveel dagen hij zou willen werken als ze hem een contract aan zou bieden en dat ze al meteen zoveel positieve reacties van personeel had teruggekregen! super dus! 

Wij gaan even lopen voor het weer donker wordt! Hoewel het gelukkig al wel duidelijk langer licht is! 

groetjes weer!

Een vogelhuisje in één van de schuren gevonden.
De koolmeesjes zijn erg blij met de broodstukjes die ik er elke dag in probeer te leggen. 

Vergeet helemaal te vertellen dat ik sinds een paar dagen ook eindelijk mijn eigen Noorse telefoonnummer heb!!! Gewoon een prepaid kaartje maar dan hoeven ze van school niet eerst Jacco te bellen of sms-en. En bovendien kunnen Jacco en ik elkaar ook gewoon bellen!
Mijn Nederlandse nummer blijft wel gewoon actief, maar zit in een oud toestel. Daar kan ik sms op ontvangen en natuurlijk gebeld worden. Mijn Noorse nummer zit in mijn iphone, dus voor iedereen die graag i-messages stuurt of graag eens wil facetimen... vraag gerust mn nummer.
De instellingen van de whatsapp blijven via mijn Nederlandse nummer staan, dus dat blijft hetzelfde.
Dan weten jullie dat ook weer.

Hiernaast twee foto's genomen vanuit het
keukenraam...
Vanmiddag en eind de middag...

week 50 tm week 2

Zo!!! Hier dan eindelijk weer eens een update! Met heeeeeeel veel foto's, dat schrijft ook gemakkelijker.

Het Lucia feest (geen foto van ivm privacy van de andere kindjes) was wel even een pittige ervaring voor Bjorn en Lisa. We wisten ook niet hoe het nu precies zou gaan, waardoor we Bjorn ook niet helemaal hadden kunnen voorbereiden. Bovendien denk ik dat de juffen ook wel wat meer spanning hadden dan anders en dat de kinderen dit voelen. In ieder geval was het zo dat ik de avond tevoren nog in een winkel twee echte lucia gewaden had kunnen kopen, zodat ze er in ieder geval 'bij' zouden horen. Alle ouders hadden zich verzameld in het lokaal waar Bjorn altijd speelt, de kinderen waren in het lokaal (speelruimte) van Lisa's afdeling. Al zingend liepen de kinderen in een lange en hielden daarbij een kaarsje op batterijtjes in hun handen. De jongens hadden een papieren puntmuts (met sterretjes) op, de meisjes een haarband van kerstslingers. Zo kwamen de kinderen in optocht de ruimte binnen waar wij allemaal stonden te wachten. Ik denk dat dit voor Bjorn wel even erg spannend was, hoewel hij nog wel kon lachen toen. Tot hij ons zag, toen sprong hij in mijn armen en wilde niet meer loslaten. Hij had overigens niet zijn witte gewaad aan. Achteraf kregen we van twee verschillende juffen een ander verhaal, de eerste zei dat hij niet wilde, de ander zei dat hij het tijdens het oefenen wel aan had gehad, maar dat ze het pak nu niet meer konden vinden? In elk geval gingen alle kindjes mooi opgesteld in rijen staan, naast het keyboard, als een soort koor en zongen nog wat liedjes. Ondertussen had ik Bjorn ook in een rijtje achter gelaten, waarop Lisa mij had gezien en hard was begonnen te huilen... chaos Barth compleet! Alles bij elkaar waren we allemaal blij weer naar huis te kunnen met een cultuur-ervaring rijker!

Na deze bijzondere middag had ik mijn 'julebord' (kerstdiner) met de collega's van school. Man, man, wat een ervaring was dat!!! Ik was uitgenodigd voor het 'indrinkfeestje', maar het naar bed brengen van twee kindjes die nogal wat te verwerken hadden, had wat meer voeten in de aarde dan gebruikelijk, dus besloot ik meteen naar de locatie te gaan. Met andere woorden, ik liep wat rondjes achter. Maar goed, om een lang verhaal kort te houden... Ik kan me niet herinneren ooit zó veel mensen die ik 'ken', zó ontzettend straal bezopen zien zijn! Drank mag dan erg aan de prijs zijn hier, ze drinken er niet minder om. Ook nu was het zo dat iedereen zijn/haar eigen drank meegenomen had. Dat is een soort standaard als je ergens naar toe gaat. Maar het gaat dan wel om volle tassen of zelfs koelboxen! Om even een kleine indicatie te geven. Men deelt wel hoor, dus iedereen drinkt ook vrolijk alles door elkaar heen! Oja, we hebben ook gegeten: warm en koud buffet.

En toen kwam zaterdags het bericht dat oma Barth in haar slaap was overleden. Sinds twee weken ging het wat minder goed met haar, maar met wat extra hulp kon ze wel thuis blijven wonen. Ja, ja, met haar 93 jaar woonde ze nog steeds zelfstandig! Dus besloten we om terug te gaan zodat we bij de begrafenis aanwezig konden zijn. Dat was uiteraard wel even een flinke regelklus, maar uiteindelijk zaten we maandagmiddag om 15.00uur in de auto en om 17.30 vertrok de boot richting Denemarken. Dat ging allemaal prima! We hadden één relaxstoel geboekt zodat één van ons zou kunnen voor slapen en in ieder geval het eerste deel van de reis zou kunnen rijden. Bjorn en Lisa hebben zich prima vermaakt op de boot in het kindergedeelte. Een filmhoekje en een echte glijbaan! Ook hadden we wat boekjes en tekenspullen meegenomen en mochten ze een ijsje uitkiezen! Lisa wilde niet aan haar vermoeidheid toegeven en bleef maar van de glijbaan af roetsjen, maar Bjorn viel 20 minuten voor aankomst in slaap. Rond 21.30 reden we de boot af, Bjorn vond het wel best en ging rustig verder met slapen, maar Lisa vond het allemaal maar niks. Was ze eindelijk in slaap gevallen, ging er een lampje op het dashboard branden! Dus van de snelweg af en aan de kant gezet om het handboek er bij te pakken. Lisa weer wakker natuurlijk, Bjorn daarna ook, geen woordenboek meegenomen. Stonden we daar letterlijk in "the middle of nowhere" in Denemarken. Het handboek zei dat we best door konden rijden maar 'straks' een garage moesten opzoeken... tja, kan dat dan ook pas over 10 uur??? Besloten om toch maar door te rijden (weinig andere opties overigens om 23.00) en als het echt niet zou gaan, dan de tom tom maar laten navigeren naar het dichtsbijzijnde hotel ofzo...

Heerlijk ontbeten! dank!

Uiteindelijk ging ergens eind Duitsland het lampje ineens weer uit en hebben we Zeeland veilig bereikt. Wel met flink wat vertraging uiteraard (ook minder hard durven rijden) waardoor we om 06.00 Nederland inreden en dus midden in de spits terecht kwamen. Dus besloten om vrienden (Marco en Franchy) te bellen die in de buurt van Tiel wonen. Daar heerlijk ontbeten en even uitgerust. Tegen 11.00 waren we uiteindelijk bij Allie en Dienie in Goes.
's-Avonds gezellig bij Bram en Lenneke op (kraam)bezoek en lekkere kaasjes nootjes gegeten.

Lisa vond de hondenmandjes geweldig!

We hebben fijne dagen gehad en zoveel mogelijk familie en vrienden bezocht.

Natuurlijk altijd tijd te kort! We hadden graag nog zoveel meer mensen willen bezoeken.

We zijn blij dat we bij de begrafenis aanwezig konden zijn
en zo samen met familie afscheid konden nemen van oma.

Het was fijn en vertrouwd om even terug te zijn en tegelijkertijd toch ook 'vreemd'.
Zo fietsten we door Goes om even te winkelen en verbaasden we ons over de verkeers'chaos', wat we voorheen heel gewoon vonden, maar nu als 'druk' bestempelden. De verbouwde Jubo supermarkt was een soort walhalla! Groot, ruim en heel veel lekkere dingen en vooral... keuze!!!! De 'simpelheid' van de Noorse winkels spreekt ons juist erg aan, maar als we dan toch in een Nederlandse supermarkt staan.... wauw!!! En zo gevaarlijk goedkoop!

Een vriendin van m'n moeder wilde graag de dubbele wandelwagen overnemen en daar ook geld voor geven. Van dat geld had m'n moeder wat speelgoed voor Bjorn en Lisa gekocht. Geweldig natuurlijk!

Met Jacco z'n ouders en zussen, neefjes en nichtjes zijn we nog wezen lunchen. De foto's daar van staan nog op een 'gewone' camera...

De auto kon gelukkig meteen voor een grote beurt terecht bij de garage. Toen we de auto kochten wisten we al wel dat er reparaties aan zouden komen, dus we waren er op voorbereid. Er is veel werk aan verricht (het lampje en het vele olieverbruik bleek een kapotte bougie te zijn... niet best dus!) maar met een veilig gevoel in een goed gerepareerde en nagekeken auto, konden we weer terug naar ons stekkie in het noorden. De 27e december zouden we bezoek vanuit Nederland krijgen, dus moesten we natuurlijk wel weer op tijd terug zijn! Zo zijn we met een auto vol nieuwe kleding en 'kerstpakketten' op eerste kerstdag begonnen aan de terugreis. Ik kon niet echt zeggen dat we weer naar 'huis' gingen, terwijl ik me hier wel een soort van thuis voel. Dit keer hadden we besloten toch maar overdag te reizen en een overnachting te boeken in het noorden van Duitsland. En dat was super! De kids vonden het nu veel leuker om te reizen, we konden vaak stoppen en even een stukje wandelen of spelen en het Duitse huis was echt mega groot! Daar gaan we graag nog een keer naar terug. Tweede kerst kwamen we tegen 18.00 thuis. Een heel gekke kerst dus!

Thuis lag er tot onze verbazing een stapel kerstkaarten op ons te wachten! Geeft echt een geweldig gevoel dat we die van jullie gekregen hebben! Iedereen heel erg bedankt!!!

Zaterdag heeft Jacco Eric en Iris met hun twee kids (Sophie en Olivier) opgehaald van het vliegveld. Zij verruilden een besneeuwd Nederland voor het groene Noorwegen met een temperatuur van -16... Dat was wel even gek natuurlijk. Gelukkig is er half de week ook wat sneeuw hier gevallen en was het eind de week +7graden. Nog gekker dus. De week verliep wel wat anders dat we ons allemaal hadden voorgesteld van tevoren. Beide kindjes ziek, met Sophie zelfs naar de huisarts gegaan, bleek longontsteking (terug in Nld hebben Olivier en Eric ook een kuur gekregen van de huisarts).
We hebben allemaal geprobeerd er het beste van te maken en elk moment zoveel mogelijk te benutten. Even een korte wandeling, even een puzzeltje maken, Bjorn heeft een gave vuilniswagen van lego gekregen en die werd natuurlijk samen in elkaar gezet! Meerdere potjes klaverjas en zelfs een potje poker (lees: pokerles van Eric).

Tijdens oud en nieuw was er vanaf een uurtje of 22.00 af en toe wat siervuurwerk te zien hier in de buurt. Om 12uur was er toch wel overal wat te zien, niet zoveel als in Goes uiteraard, maar wel mooi vuurwerk. Met een 20 minuten was het weer helemaal stil en gedaan met het vuurwerk. Geweldig vind ik dat! De rest van de dag hadden we weinig tot niks van knallen gehoord en ook de volgende dag eigenlijk niks. Geen kapotte bushaltes of verkeersborden of wat dan ook. Gewoon normaal. (vind ik)

Dit lijkt een sneeuwballen gevecht, maar was niet zo hoor!

in de sneeuw spelen met de graafmachine die hij van ome Marco gekregen heeft

helemaal blij met de geleende slee van Frank en Barbara

de ene dag sneeuw....

de volgende dag alles weer weg...

Maar dan kunnen we wel over de akkers lopen en dierenhuisjes bekijken... wie zou hier wonen?

Sophie heeft met haar enthousiasme voor puzzels, Bjorn en Lisa ook fan gemaakt!
En zoals te zien... Lisa laat tegenwoordig haar staartjes best lang zitten! heel schattig!






Tja, en dan is de vakantie weer voorbij! Aangezien mijn vervangingscontract op school afgelopen is, ben ik nu ook weer gewoon oproepkracht. Dat betekent dat ik elke dag gebeld zou kunnen worden (of een sms kan ontvangen) met de vraag of ik kan komen werken. Datzelfde geldt ook voor Jacco, dus in dat opzicht zitten we wel even in een situatie die weinig zekerheid geeft en waarin we goed moeten opletten dat we niet beide gaan werken als Lisa thuis is... Een goed kalender management dus!
De uren van de naschoolse opvang heb ik gelukkig nog wel dus er is wel enige zekerheid hoor. Daarnaast hebben we een paar maanden geleden ook gemerkt dat we als invallers ook werk genoeg kunnen krijgen en hebben we een mooi salaris binnen gekregen waardoor we ook wel even vooruit kunnen. Nu vond ik het deze week wel fijn om even rustig te beginnen, na de vele uren die ik de afgelopen maanden gedraaid heb. Gisteren toch even het kantoor van de coördinatrice van de onderbouw (basisschool) binnengewandeld. Ook om nog even gelukkig nieuwjaar te wensen, maar ook omdat ik woensdagavond op de vergadering van de naschoolse opvang (ja, die hebben we hier ook) werd getipt dat er erg veel ziekmeldingen zijn en dat het een hele puzzel was om alles rond te krijgen deze week. Ik kwam op het perfecte moment binnen want ze was net bezig met de planning van volgende week en had ook net weer een afmelding gekregen. Met drie dagen op zak naar buiten gelopen en twee uur later een sms met nog eens twee erbij. Dus volgende week werk ik alle dagen op school en dan nog op drie dagen de naschoolse opvang er achteraan. Tot zover de rust... haha!

Vandaag een bijzondere datum... 10 januari. Bijzonder vind ik omdat het nu precies zes maanden geleden is dat we hier zijn gaan wonen. Uiteraard was Jacco hier al eerder, maar dit is toch de datum waarop ons avontuur echt begonnen is.
De dag begon met sneeuw! en het ging steeds harder sneeuwen! Bjorn wilde graag naar buiten en dus hebben we een sneeuwpop gemaakt.
Helaas is het later op de middag gaan regenen en heel hard gaan waaien. Dat doet het nu nog steeds (we hebben de afvalbakken ondertussen al tien keer verplaatst naar een minder winderig plekje). Dat vind ik wel gek, dat de temperatuur zo kan schommelen en het weer dus al op één dag zo verschillend kan zijn.

Een half jaar. Ik vind dat het snel is gegaan en tegelijkertijd klinkt het veel korter dan het voelt.

Lieve groet en voor iedereen een mooi en bijzonder jaar gewenst !