Wat een heerlijke dag was het vandaag! Genoten van de zon en... nu het nog kan: spelen met water en zand bij het meertje. Filmpje is zeker de moeite waard om even te bekijken...
We boffen enorm met het weer volgens mij, hoewel het nu toch ook wel herfst begint te worden. Hier en daar verkleuren de blaadjes voorzichtig en dwarrelen naar beneden. Ben erg benieuwd hoe het er hier straks uit zal zien als alle bladeren verkleuren!
Er groeien hier ook mega veel paddenstoelen, waarvan sommigen ook goed eetbaar zijn. Ik durf het nog niet aan om dat te proberen, maar wie weet volgend jaar?! De afgelopen week ben ik twee keer met de schoolgroep waarbij ik als assistent inviel, mee gegaan [pòh tuur"] de berg op. Geweldige ervaring hoor om een groep van ongeveer 30 leerlingen bovenop een berg te zien rekenen (hoeveel van een bep voorwerp kunnen jullie binnen een minuut vinden) en Noors (voorwerp, onderwerp, werkwoord, enz in de natuur zoeken en daar werden dan uiteindelijk grappige zinnetjes mee gemaakt) te zien doen. Ondertussen werd er door een andere collega een vuurtje gemaakt, waar iedereen daarna worstjes in kon 'grillen' of z'n boterham met kaas verpakt in alufolie te laten veranderen in een tosti. Daarna nog een puzzel/ vraag-antwoord tocht langs diverse quizvragen die aan bomen en takjes hingen.
Op de naschoolse opvang heb ik er nog wat tijd bij gekregen, waardoor ik nu een contract heb voor 11.5 uur. Dat is wel fijn want dan weten we zeker dat er elke maand in ieder geval iets binnen zal komen. Het invalwerk dat Jacco in het ziekenhuis en ik op school doe, is natuurlijk altijd onzeker. Hoewel we tot nu toe best wat uurtjes kunnen maken. We zijn in elk geval binnen en draaien mee hier, ontmoeten mensen. Deze week (dinsdag) heb ik eindelijk mijn afspraak op het politiebureau. Met het registratiebewijs wat ik daar zal krijgen, kan ik me weer bij de belasting melden om een persoonsnummer aan te vragen. Nu zweef ik nog ergens tussen Nld en No in... beetje schimmig. Net als Bjorn en Lisa overigens, hun afspraak is pas eind oktober, maar ik ga proberen of ik ze dinsdag ook meteen kan aanmelden. De papieren die het uitzendbureau had ingevuld en opgestuurd zijn retour gekomen. Moet me echt eerst bij de politie registreren. Als het persoonsnummer binnen is dan kan ik mn contract ondertekenen, een bankpasje krijgen en kan het salaris gestort worden. Als de nummers van de kinderen binnen zijn, dan kunnen we kinderbijslag aanvragen, ook fijn.
Gisteren zijn we voor het eerst met z'n viertjes een stukje de berg opgewandeld waar we vanuit de tuin op uitkijken. Bjorn ging er als een heuse berggeit vandoor en telkens als we stilstonden om een foto te maken, vroeg hij of we weer door konden gaan. Geweldig! En Lisa kirde en lachte de hele tijd en kon aardig meekomen wat ik erg knap vind. Bjorn begint steeds meer praatjes te krijgen en zei uit zichzelf dat hij het erg mooi vond. Wat wordt hij dan ineens groot zeg! Een succes en zeker voor herhaling vatbaar!
|
zie je Bjorn? |
Bjorn gaat ook regelmatig met het kinderdagverblijf op pad. Ze hebben in het bos een gril-hut met speelplaats (speelgoed kettingzagen, hout klimtouwen enz), daar waren ze laatst naar toe gegaan en hadden ze tosti gegeten. Bjorn geniet daar enorm van en dat is nou ook juist één van de redenen (zo niet de grootste) waarvoor we hier naar toe verhuisd zijn.
De afgelopen weken heeft de buurman het druk gehad met het oogsten van het graan op de velden rondom ons huis. Een spekkie naar Bjorns bekkie, en ook Lisa vond het geweldig om te zien!
Tussen al dit moois zijn er ook regelmatig momenten dat we onze lieve familie en vrienden missen; even langsgaan bij iemand kan nu niet. Dat wisten we natuurlijk van tevoren en is ook logisch, maar wel goed om te noemen, vind ik.
Ik mis vooral het echte contact en het echte 'hoe het met iemand is'. Nu was bijpraten met de kids erbij toch altijd al minder bijpraten en meer kids corrigeren en snotneuzen afvegen, maar dan hadden we elkaar in elk geval weer even gezien!
Dit blog is een beetje mijn manier om iedereen die me lief is, op de hoogte te houden van hoe het met ons gaat en wat we zo'n beetje meemaken. Mijn manier om jullie het idee van 'contact hebben' te geven. Dat lijkt misschien wat onpersoonlijk of gemakzuchtig, maar ik bedoel het juist vanuit het tegenovergestelde. Het liefst zou ik iedereen persoonlijke berichtjes willen sturen of zelfs elke dag willen bellen, maar dat is simpelweg niet haalbaar.
Gelukkig
krijgen we ook veel berichtjes, wat erg fijn is. Vooral doen dus! ook al duurt het soms erg lang voordat je een reactie terug krijgt. Ik heb nog steeds mijn Nederlandse nummer (06-42090586), sinds kort als prepaid en het idee is dat ik er elke maand een klein bedrag op zet zodat ik ook gebeld kan worden, zonder dat het 'jullie' iets kost. Skypen kan natuurlijk ook! We hebben meerdere skype-namen, stuur even een mail (marjabarth@gmail.com) of whatsappje of sms-je als je die wilt weten. We zijn vaak online, dus proberen kan altijd.
Heel veel liefs vanuit warm en zonnig Noorwegen!