Week 11 en 12

Op dinsdag hebben de kids en ik altijd een extra weekenddagje, lekker in pyjama ontbijten en rustig opstarten. Bjorn en Lisa kletsen ook echt met elkaar, zo leuk. Ze kunnen heel leuk met elkaar spelen en het liefst beide tegelijk met hetzelfde speeltje... dat geeft regelmatig grote gillen en nep huilbuien, precies zoals het hoort tussen broertjes en zusjes!

Tot aan de paasvakantie (hier een hele week plus de maandag) kon ik in elk geval de lessen die ik nu vervang, blijven vervangen. Aangezien komende week de laatste voor die vakantie is, zal ik dus even na moeten vragen of er al meer bekend is. De juf waarvan ik de rekenlessen vervang gaf tussen neus en lippen door dat ze van plan was wat meer terug te komen. Ik zal het jammer vinden als dat stopt omdat ik het naar mijn zin heb met deze groepen en de collega's. Over het aanbod van werk hoef ik me volgens mij geen zorgen te maken, er zijn meerdere (langdurig) zieken. Dat is wel iets opmerkelijks vind ik, geen idee wat daar de oorzaak van is. Het maakt wel dat ik soms drie berichtjes op een avond krijg dat ik de volgende dag toch in een andere groep sta omdat er een nieuwe ziekmelding of wijziging is. Ik ben geloof ik nog nooit zo flexibel geweest als hier! haha! Of misschien is het meer zo dat ik nog nooit zo flexibel heb hoeven zijn! En voor iemand die erg gehecht is aan structuur en duidelijkheid, gaat dit me toch meer dan prima af! Verder gooien ze hier echt iedereen voor de klas... van de week een knul die ik tot nu toe alleen als assistent had zien rondlopen. Een jaar of 18 geloof ik, in ieder geval nog geen opleiding gedaan. Veel jongeren en dan mn de jongens, hebben na hun middelbare school periode een soort tussenjaar waarna ze (verplicht) het leger in gaan. jaja, nog dienstplicht hier. 

Het knutselen op de donderdag zal voorlopig nog wel even blijven staan denk ik en daar ben ik blij mee. Ik leer er wel enorm veel van, want knutselen met 6-jarigen is toch wel even heel anders dan met 12+ ers... In principe hou ik niet zo van die knutselwerkjes die allemaal erg op elkaar lijken, maar met 30 leerlingen tegelijk ontkom ik daar nog niet helemaal aan. 

Voor komend schooljaar had de gemeente een aantal vacatures uitgeschreven, waaronder ook twee voor de school waar ik nu inval. Het kostte me veel tijd om de 'eerste fase' te doorlopen. Waar we in Nld een brief schrijven en die op de post gooien, moet er hier een heel digitaal schema ingevuld worden. Wat eigenlijk wel neerkomt op je cv en brief met nog een aantal aanvullende vragen, zoals een kort stukje over mezelf schrijven, wat m'n doel is, en wat mijn specialiteiten zijn. Wat ik daar nu precies moest schrijven konden ook twee collega's die ik er naar vroeg me niet vertellen. Bel de directeur ff, was hun antwoord uiteindelijk... uuhhhmm, nee toch maar niet. Uiteindelijk heb ik er wel een draai aan gegeven en tja, die brief. Gelukkig was de coördinatrice van de naschoolse opvang zo lief om zelf aan te bieden deze 'na' te kijken en dat hebben we gedaan. En daarna de twijfel, wel of niet inleveren. De gemeente bepaalt en die kennen mij niet, die zien alleen 43 sollicitaties binnenkomen (ik kan in hetzelfde programma zien hoeveel mensen gereageerd hebben), waaronder die van een zekere Nederlandse dame die net 8 maanden in het land woont. We zullen het wel merken, want ik heb alle gegevens uiteindelijk toch verzonden (na een deel voor de tweede keer te moeten bedenken en invullen aangezien ik te lang op die pagina bezig was en dus automatisch uitgelogd was. oja, ja je moet dus inloggen op de site van de gemeente en dan een persoonlijke pagina aanmaken enz... een hoop gedoe maar als je heel veel sollicitaties zult gaan schrijven is dat wel weer makkelijk. Helaas moet dit voor elke gemeente weer opnieuw, dus ik hoop maar dat ik dit niet zo heel vaak hoef te doen. Hoewel het natuurlijk een geweldige oefening was! en vorig jaar, 16 maart om precies te zijn, had ik ook via dit programma gesolliciteerd. Dus er stond al wel het een en ander in)

Afgelopen week waren mijn moeder en Piet op bezoek. Met de bus vanaf vliegveld Sandefjord naar Ulefoss. Een prima rit zo bleek in een luxe touringcar, koffers achter het luik. Maar het blijft een lange reisdag. 

Zondag was erg mooi weer voorspeld, dat duurde tot een uur of half 12 en toen werd het wat bewolkt. We waren vroeg uit bed en zijn om 10.00 gaan wandelen, met het plan dat Jacco met de kids ons bij het hek in het bos verderop zou ontmoeten en dan van daaruit zouden we naar een grillhut wandelen. Helaas bleek het wandelpad na enige meters nog bedekt met een flinke ijslaag, dus maar terug naar het begin en daar picknicken. Voor de kids ook wel weer lang genoeg. 

Op maandag een spannende dag gehad... ma, Piet, Lisa en ik in de auto met als doel de staafjeskerk van Heddal bezoeken, via een mooie omweg/toeristische route. Het was een mooie route en toeristisch was tie ook. Hobbel de bobbel, bergje op bergje af, en daar ging het ontbijt van Lisa. Hobbel de bobbel even aan de kant om een foto te maken van het ijs wat aan de rotsen 'hangt', wat rijdt de auto ineens raar? en wat horen we toch? Ja hoor... een lekke band. Gelukkig een reserveband, hebben we dat ook eens in het echt gedaan! En daar was dan ook eindelijk de staafjeskerk. We stappen uit de auto, wat ruiken we nu toch? We komen er niet achter en hebben verder weinig opties, dus toch maar aan de terugreis beginnen. Veilig thuis gekomen en meteen naar de garage. De volgende ochtend hebben ze wel even tijd zeggen ze. Nieuwe band aangeschaft maar wat het luchtje is geweest blijft een raadsel. We gaan maar eens uitkijken naar een andere auto, deze voelt toch niet meer zo heel prettig... inruilen die hap! Ondanks de spanning wel genoten van een mooie route!

Verder een fijne week gehad en vooral van elkaar genoten. Samen met de lego, wandelingen maken, stenen en takjes in het water gooien, ontdekken dat Lisa al vlechtjes in haar haren kan, samen de knutselwerkjes voorbereiden en drie keer de hertjes vanuit huis kunnen zien! Het was een gezellige week die nog sneller ging dan de weken altijd al gaan. 

We verheugen ons al op het bezoek van Allie en Dienie straks 10 april!

En vrijdag was het hier zonsverduistering! Natuurlijk in de klas aandacht aan besteed, maar door de vele bewolking en het ontbreken van speciale brilletjes, konden we er niet echt naar kijken. We hebben het wel een beetje via de tv gevolgd. En vanuit het raam zag het er zo uit! Deze foto heb ik niet zelf gemaakt, maar iemand hier uit het dorp. Toch een bijzonder fenomeen!

Op vrijdag was er ook een vergadering tussen de gemeente en de teamleidster van Jacco z'n werk over het dementie project. Het is namelijk zo dat er twee personen (Jacco en nog iemand) van de reguliere afdeling weg zullen gaan om deze jong-dementerenden te begeleiden. Daardoor ontstaat er natuurlijk een tekort aan personeel op de al bestaande afdeling, maar er schijnt geen geld te zijn om nieuw personeel aan te nemen. Hoe het nu precies zit, wie de afwegingen maakt, hoe het komt dat het project in gang gezet wordt, maar er ineens geen personeel voor is, het is een raadsel. Maar de conclusie uit de vergadering was dat het project in de ijskast wordt gezet. Dat is wel jammer omdat Jacco het een mooie uitdaging vond. Verder lijkt het geen directe gevolgen te hebben voor zijn contract, omdat hij iemand vervangt die langdurig ziek gemeld is. Maar het blijft wel spannend zo!

En toen weer terug met de bus... Bjorn wilde graag mee met het wegbrengen, net als het ophalen overigens. Daarna hebben we met z'n tweetjes vlakbij het water zitten picknicken, daarna boodschappen gedaan en nog even naar een tweedehands markt geweest. Dit keer minder kunnen vinden dan de vorige keer, maar wel even een lekker dagje met m'n mannetje gehad!

Daarna heerlijk in de zon op de veranda... de bodywarmer was net iets te warm eigenlijk, maar wel nodig omdat het in de wind best koud was. En toen gebeurde de volgende ochtend dit... sneeuw!!! hoe bizar?! Nou ja, maart roert zijn staart, ook hier in Noorwegen!

Lekker samen met papa pannenkoeken bakken. En terwijl ik daar een foto van maak, pakt Lisa stiekem een plakje kipfilet uit de verpakking... boefje!

De komende weken hoeven we ons niet te vervelen... belastingaangifte voor Nederland... 41 kantjes invullen... met veel hocus pocus taal. pfffff. Gelukkig hoeven we die pas in juli in te leveren, dus we hebben even de tijd. Die Noren doen dat toch iets relaxter, al onze gegevens staan al klaar (eigenlijk zoals nld dat nu ook doet), moeten we alleen wel even veranderen dat we ook nldse inkomsten hebben dmv het invullen van een wijzigingsformulier. Moeten alleen nog even navragen of we voor een bepaalde regeling in aanmerking komen dat we maar 10% belasting hoeven te betalen. Linksom of rechtsom gaat het vast in orde komen!

Iedereen weer een heel fijne week toegewenst!!! 

Veel liefs en knuffels van ons!